S

stríða, f. (1) adversity; (2) hardness, austerity,severity, opp. to 'blíða'(hvárt sem hann mætti blíðu eða stríðu); (3) strife.
stríða (-dda, -tt), v. (1) to harm, with dat. (stríddi hón ætt Buðla); (2) to fight (s. við e-n, í móti e-m); s. á e-n, to fight against, attack.
stríð-leikr, m. (1) vehemence, of a stream; (2) severity, rigour; (3) obstinacy;
-liga, adv. with severity;
-ligr, a. severe, hard;
-lundaðr, -lyndr, a. obstinate, sullen;
-læti, n. backwardness, obstinacy;
-mæli, n.pl. strong language;
-meltr, pp. using hard language.
stríðr, a. (1) strong, rapid (s. straumr); (2) hard, stubborn (þeir munu þér vera menn stríðastir); (3) severe (s. dómr); unpleasant; hvárt sem þat er blítt eðr strítt, whether one likes it or not; tala strítt, to speak severely or harshly.
stríðs-kostr, m. means of fighting;
-maðr, m. fighter, warrior.
stríð-viðri, n. contrary wind;
-yrði, n. pl. severe language.
strip-rendr, a. striped, with stripes.
strjúka (strýk; strauk, strukum; strokinn), v. (1) to stroke, rut, wipe; s. hendinni um ennit, s. um ennit, to stroke one's forehead; s. aldri frjálst höfuð, never to be a free man; (2) to stroke gently (gekk hann jafnan ok strauk hrossunum); (3) to smooth, brush (en húskona strauk of ripti); (4) to flog (s. e-n til blóðs); (5) to dash off, run away (hann strýkr út jafnskjótt ok braut í skóg þegar); þau eru öll strokin, they are all gone.
strjúpi or strúpi, m. the bleeding trunk or neck, when the head is cut off
strúgr, m. bile, spleen.
strútr, m. pointed hood.
stryk, n. stroke (merkja ena löngu stafi með stryki).
strykr, m. gust of wind.
strý, n. hards, hurds.
strý-hærðr, a. tow-haired.
strýkja (-ta, -tr), v. = strjúka.
stræltr, a. scattered, dispersed.
stræta (-tta, -ttr), v. to take by surprise (hann vill s. þá árdegis).
stræti, n. street (ganga úti um s.).
strönd (gen. strandar, pl. strendr and strandir), f. (1) border, edge; (2) strand, coast, shore (lið konungs stendr nú eptir á ströndinni).
stubbi, stubbr, m. stub, stump.
stuðill (pl. stuðlar), m. (1) stud, prop, stay; (2) an upright on board ship; (3) either of the two alliterative letters in the odd lines of a verse.
stuðning, f. support.
stuðningar-laust, adv. without support (ganga -laust).
stuðningr, m. = stuðning.
stufa, f. = stofa.
stulda-maðr, m. stealer, thief.
stuldr (-ar, -ir), m. stealing, theft.
stumra (að), v. to walk unsteadily.
stund (pl. -ir),f. (1) a certain length of time, a while; var s. til dags, it was a while before daybreak; er á leið stundina, in the course of time, after a while; þat var s. ein, it was but a short time; er stundir líða (fram), as time goes on; dvelja af stundir, to kill the time; lítil er líðandi stund, brief is the fleeting hour; (2) adverbial phrases; af stundu, ere long, soon; af annarri stundu, ' the next while ' ,ere long; á lítilli stunda, in a little while; fyrir stundu, a while ago; langri stundu fyrr, a long while before; um s.,for a while; litla (skamma) s.,for a short while; allar stundir, always; alla s., all the time; s. af s., s. frá s., little by little, by degrees; stundum (dat.), at times, sometimes (3) little distance, a little way, a bit (hann stóð s. frá dyrunum); (4) hour; tvær stundir dags, two hours; (5) pains, exertion; leggja s. á e-t, to take pains about a thing.
stund, n. dust (gneri hann of andlit honum moldar stundinu).
stunda (að), v. to have one's mind bent upon, be intent upon, care for (þótti Eiríkr konungr enga þá hluti s. vilja, er landsmönnum væri til nytsemdar); also with preps., s. á e-t, to strive after (þessir s. fast á at ræna okkr); s. til e-s, to strive towards, aim at (stunduðu báðir til þess, at H. konungr skyldi gefa þeim konungs

<< Previous Page             Next Page >>