S

king was very busy; vera í starfi með e-m, to be at work with one, assist one in his work.
starfa (að), v. (1) to work; s. í e-u or at e-u, to be busy about (s. í þingdeildum, at matseld); s. á mönnum, to trouble people; (2) to do, work at.
starfa-lítill, a. not troublesome; sýnist mér þetta -minna, less troublesome;
-mikill, a. troublesome.
starfi, m. = starf; hafa starfa á mönnum, to encumber people with toil; leggja starfa á e-t, to take pains about.
starf-lítill, a. = starfalítill;
-samr, a. laborious, troublesome; hafa (eiga) -samt, to have much trouble.
starfs-ísmótt, f. working dress;
-maðr, m. worker, workman (maðr ættsmár ok -maðr góðr).
starf-sveinn, m. workman, assistant (hverr þeira með -sveinum).
stari or starri, m. starling.
star-sýnn, a. staring; þráinn var sýnn á Þórgerði Glúmsdóttur, kept staring at her.
stauli, m. lad, in 'sveinstauli'.
staulpa, f. lass, in 'meystaulpa'.
staup, n. (1) knobby lump (s. mikit sem mannshöfuð); (2) beaker, stoup.
staura (að), v. to drive down a stake; refl., staurast, to be impaled.
staura-garðr, m. paling.
staurr (-s, -ar), m. pale, stake (váru settir stórir staurar yfir díkin).
stál, n. (1) steel (sverð, spjót ór stáli); sverfa til stáls, to fight it out to the last (hann kvað þá verða at sverfa til stáls með þeim); (2) steeled weapon (heyra mátti fjórar mílur er stálin mœttust); (3) the beak of a ship) þeir höfðu raskótt fyrir stálinu); (4) the inside of a haystack (hann tók laust hey ór stálinu); (5) intercalary sentence in a verse.
stál-broddr, -gaddr, m. steel prod or spike;
-gorr, a. made of steel;
-harðr, a. hard as steel;
-hattr, m. steel hat;
-hjálmr, m. steel helmet;
-húfa, f. steel cap.
stálpaðr, pp. grown up (ungarnir vóru lítt stálpaðir).
stál-pík, f. = -gaddr;
-s lá, f. steel bar;
-sleginn, pp. steel-mounted;
-sorfinn, pp. filed to the steel.
stedda, f. mare (skaldsveinn leiðandi eina steddu).
steði (gen. steðja), m. (1) stithy, anvil (S. hjó í steðjann ok klauf niðr í fótinn); (2) the mint (konungs s.).
steðja (að), v. to bound, leap.
steðja (steð, stadda, staddr), v. (1) to stop (nú staddi konungr lið sitt); (2) to fix, settle (hón hafði statt í hug sér at þjóna guði einum í hreinlífi); s. e-t fyrir sér, to determine, decide on (þú munt hafa statt fyrir þér, hvar niðr skal koma); (3) to make firm (þá er hann hafði statt ok styrkt ríki sitt); (4) to permit (s. fyrirboðna hluti).
steðja-nef, n. the thin end of an anvil;
-steinn, m. stone-base of an anvil;
-stokkr, m. anvil-block.
stef (gen. pl. stefja), n. (1) term, time fixed; viku s., a week's notice; (2) refrain (in the central portion of a 'drápa').
stefja (að), v. (1) to prevent (s. manntjón); (2) s. á e-n, to address one.
stefja-bálkr, m., -mal or -mel, n. each of the sets of verses ending with the stef in a drápa.
stef-lauss, a. without burden, of a poem drápa en steflausa).
stefna (-da, -dr), v. (1) to go in a certain direction, esp. of sailing (s. inn fjörðinn, út ór firðinum); þat (viz. dýrit) stefndi til Hrútsstaða, it made for H.; (2) to aim at (höggit stefndi á fótlegginn); e-m verðr nær stefnt, one has a narrow escape; betr fór en til var stefnt, better than it was begun, of luck better than foresight; with dat., s. sér til ørkumla, to expose oneself to; (3) to give notice to one, summon one; s. e-m um e-t, to summon one for a thing; ek skal þér Mörðr vera ok s. þér af konunni, and summon thee to give up thy wife; (4) to cite; s. sök, máli, to bring a case (suit) into court; (5) to call, summon (s. e-m til tals við sik, á sinn fund); s. at sér liði, to summon troops; s. e-m saman, to call together (s. saman öllum lýð); (6) with acc. to call together, fix, appoint (þeir stefndu þar þing, en bœndr vildu eigi til koma).
stefna, f. (1) direction, course; halttu

<< Previous Page             Next Page >>