M

mel-bakki, m. bank grown with lyme-grass (melr).
meldr (gen. -rs and -rar), m. (1) grinding (standa at meldri); (2) flour; Fenju m., Fróða þýja m., gold.
mél-dropi, m. foam from the bit;
-greypr, a. poet. champing the bit (marir, dröslar mélgreypir).
melja (malda, maliðr), v. to pound.
melr (-s, -ar), m. (1) lyme-grass; (2) sand-bank, gravel-bank.
mel-rakki, m. arctic fox, white fox (brenna inni sem m. í greni).
melta (-lta, -ltr), v. (1) to malt for brewing (m. korn); (2) to digest (m. valbráðir); also fig. (m. reiði).
mel-torfa, f. turf grown with lymegrass (melr).
men (gen. pl. menja), n. necklace (hann batt menit á háls sér); fig. in pl., treasures, jewels (fjöld á ek menja).
mengi, n. multitude.
menjar, f. pl. = minjar.
menna (-ta, -tr), v. to make a man of, breed; refl., mennast, to become a man, = mannast.
menni, n., a nickname; but freq. in compds., góð-, ill-, rík-, fjölmenni.
menni-liga, adv. manfully;
-ligr, a. manly, well bred, = mannvænn.
menning, f. breeding, upbringing, education (ætt hans ok m. góð).
mennska, f. human nature, humanity; = manndómr.
mennskr, a. human; m. maðr, human being, opp. to giants, ogres, or supernatural beings.
mennt, f. art, skill, accomplishment (hefir þú til ills þína m.).
menntan, f. breeding, culture.
menntr, pp. bred, educated, accomplished (vel m. um marga hluti).
men-skögul, f., poet. lady.
men-vörðr, m. keeper of treasures.
mergð, f. multitude, plenty (m. fjár).
merg-lauss, a. marrowless.
mergr (gen. -jar), m. marrow.
merg-und, f. a wound to the marrow; also mergundar-sár, n.
mer-hross, -hryssi, n. mare.
merja (mer, marða, mariðr), v. to bruise, crush.
merki (gen. pl. merkja), n. (1) boundary, = landamerki; (2) banner, standard (tók merkit af stönginni); (3) mark, token, sign (mun þat til merkja, at þeir Grímr munu heim koma); þessir menn, er náliga vóru með øngum merkjum, of no mark, distinction; (4) remains, traces (þeir lögðu ok garðinn sem enn sér m.).
merki-á, f. boundary river;
-liga, adv. (1) remarkably; (2) clearly, perceptibly;
-ligr, a. (1) perceptible; (2) remarkable, noteworthy, distinguished (uppruni hans var -ligr);
-máll, a. = merkmáll, merkorðr.
merking (pl. -ar), f. (1) marking; (2) mark, sign; (3) signification.
merkis-burðr, m. the carrying of the standard;
-maðr, m. (1) standard-bearer; (2) man of mark, distinguished person;
-stöng, f. standard-pole.
merki-stjarna, f. planet;
-stöng, f. = merkis-stöng;
-tungl, n. = -stjarna.
merkja (-ta, -tr), v. (1) to mark (m. eyra á fé); (2) to mark, draw (hann var merktr eptir Þór, ok hefir hann hamar í hendi); ok m. á nagli nauð, and mark (the character) 'nauð' on one's nail; (3) to mark, note, observe (síðan merkti hann þúfu þá, er griðkonan þerði á fœtr sína); (4) to notice, perceive (merktu þeir at sólargangi, at sumarit munaði aptr til vársins); (5) to show, indicate (merkti Sunnifa þat í þessu); (6) to denote, signify, mean (vil ek, at þú segir drauminn ok hvat hann merkir).
merk-máll, -orðr, a. truthful, trustworthy (-orðr maðr).
merkr, a. of mark, noteworthy (m. maðr ok sannorðr).
merr (gen. merar, acc. and dat. meri, pl. merar), f. mare.
mersing, f. = messing.
messa, f. (1) mass; syngja messu, to chant the mass; (2) = messudagr (Jóns m., Ólafs m.).
messa (að), v. to say the mass.
messing, f. brass (stafr búinn með messingu);
messingar-, made of brass, brazen (-hestr, -ker, -spánn).
messu-dagr, m. mass-day, feast-day;
-djákn, m. deacon, clerk;
-embætti, n. office of the mass, divine

<< Previous Page             Next Page >>