Goðaheiti

Dregr land at mun banda
Eiríkr und sik geira
veðmildr ok semr hildi.

Ok höft, sem kvað Þjóðólfr inn hvinverski:

Tormiðlaðr var tívum
tálhreinn meðal beina.
Hvat kvað hafta snyrtir
hjalmfaldinn því valda.

Rögn, sem Einarr kvað skálaglamm:

Rammaukin kveð ek ríki
rögn Hákunar magna.

Jólnar, sem Eyvindr kvað:

Jólna sumbl
enn vér gátum,
stillis lof,
sem steina brú.

Díar, sem Kormákr kvað:

Eykr með ennidúki
jarðhljótr día fjarðar
breyti, hún sá er, beinan,
bindr. Seið Yggr til Rindar.

Himins heiti, sólar ok tungls.

55. Þessi nöfn himins eru rituð, en eigi höfum vér fundit í kvæðum öll þessi heiti. En þessi skáldskaparheiti sem önnur þykkir mér óskylt at hafa í skáldskap, nema áðr finni hann í verka höfuðskálda þvílík heiti.

Himinn: hlýrnir, heiðþorrnir, hreggmímir, andlangr, ljósfari, drífandi, skatyrnir, víðfeðmir, vetmímir, leiftr, hrjóðr, víðbláinn.

Sól: sunna, röðull, eyglóa, alskír, sýni, fagrahvél, líknskin, Dvalins leika, álfröðull, ifröðull, mylin.

Tungl: máni, ný, nið, ártali, mulinn, fengari, glámr, skyndir, skjálgr, skrámr.

Jarðarheiti

Jarl lætr odda skúrar
oft herðir gör verða
hrings, áðr hann of þryngvi,
hörð él, und sik jörðu.

Fold, sem Óttarr kvað:

Fold verr folk-Baldr,
fár má konungr svá,
örnu reifir Óleifr,
er framr Svía gramr.

Grund, sem Hallfreðr kvað:

Grund liggr und bör bundin
breið holmfjöturs leiðar,
heinlands hoddum grandar
Höðr, eitrsvélum naðri.

Hauðr, sem Einarr kvað:

Verja hauðr með hjörvi
hart döglinga bjartra
hjalmr springr oft fyr olmri
egghríð, framir seggir.

Land, sem Þórðr Kolbeinsson kvað:

En eft víg frá Veigu,
vant er orð at styr, norðan
land eða lengra stundu
lagðisk suðr til Agða.

Láð, sem Óttarr kvað:

Heltu, þar er hrafn né svalta,
hvatráðr ertu, láði
ógnar stafr, fyr jöfrum,
ýgr, tveimr, við kyn beima.

Hlöðyn, sem kvað Völu-Steinn:

Man ek þat, er jörð við orða
endr myrk Danar sendi
grænnar gröfnum munni
gein Hlöðynjar beina.

Frón, sem kvað Úlfr Uggason:

En stirðþinull starði
storðar leggs fyr borði
fróns á folka reyni
fránleitr ok blés eitri.

Fjörgyn, sem hér er kveðit:

Örgildi var ek, Eldis,
áls Fjörgynjar, mála,
dyggr, sé heið ok hreggi,
hrynbeðs, áar steðja.

Úlfs heiti, bjarnar ok hjartar

58. Vargr heitir dýr. Þat er rétt at kenna við blóð eða hræ, svá at kalla verð hans eða drykk. Eigi er rétt at kenna svá við fleiri dýr. Vargr heitir ok úlfr, sem Þjóðólfr kvað:

Gera var gisting byrjuð
gnóg, en ulf ór skógi
sonr á sár at spenja
Sigorðar kom norðan.

Hér er hann ok geri kallaðr. Freki, sem Egill kvað:

Þá er oddbreki,
sleit und freki,
gnúði hrafni
á höfuðstafni.

Vitnir, sem Einarr kvað:

Elfr varð unda gjalfri
eitrköld roðin heitu.
Vitnis fell með vatni
varmt ölðr í men Karmtar.

Ylgr, sem Arnórr kvað :

Svalg áttbogi ylgjar
ógóðr, en varð blóði
græðir grænn at rauðum,
grandauknum ná, blandinn.

Vargr, sem Illugi kvað:

Vargs var munr þat, er margan,
menskerðir stakk sverði
myrkaurriða markar,
minn dróttinn rak flótta.

Þetta er enn vargs heiti, sem Hallr kvað:

Heiðingja sleit hungri,
hárr gylðir naut sára,
granar rauð gramr á fenri,
gekk ulfr í ben drekka.

Ok enn sem Þórðr kvað:

Óð, en ærnu náði
íms sveit freka hveiti,
gera ölðra naut gylðir,
Gjalpar stóð í blóði.

Björn heitir fetvíðnir, húnn, vetrliði, bersi, fress, íugtanni, ifjungr, glúmr, jölfuðr, vilskarpr, bera, jórekr, riti, frekr, blómr, ysjungr. Hjörtr heitir mótroðnir, dalarr, dalr, Dáinn, Dvalinn, Duneyrr, Duraþrór.

Hestaheiti

Hrafn ok Sleipnir,
hestar ágætir,
Valr ok Léttfeti,
var þar Tjaldari,
Gulltoppr ok Goti,
getit heyrðak Sóta,
Mór ok Lungr með Mari.

Vigg ok Stúfr
var með Skævaði.
Þegn knátti Blakkr bera,
Silfrtoppr ok Sinir,
svá heyrðak Fáks of getit,
Gullfaxi ok Jór með goðum.

Blóðughófi hét hestr,
er bera kváðu
öflgan Atriða,
Gísl ok Falhófnir,
Glær ok Skeiðbrimir,
þar var ok Gyllis getit.

Þessir eru enn talðir í Kálfsvísu:

Dagr reið Drösli,
en Dvalinn Móðni,
Hjalmr Háfeta,
en Haki Fáki,
reið bani Belja
Blóðughófa,
en Skævaði
skati Haddingja.
Vésteinn Vali,
en Vífill Stúfi,
Meinþjófr Mói,

en Morginn Vakri,
Áli Hrafni,
er til íss riðu,
en annarr austr
und Aðilsi
grár hvarfaði,
geiri undaðr.
Björn reið Blakki,
en Bjárr Kerti,
Atli Glaumi,
en Aðils Slöngvi,
Högni Hölkvi,
en Haraldr Fölkvi,
Gunnarr Gota,
en Grana Sigurð.

Árvakr ok Alsviðr draga sólina, sem fyrr er ritat. Hrímfaxi eða Fjörsvartnir draga nóttina. Skinfaxi eða Glaðr fylgja deginum.

Oxn, ormar, sauðir, svín

Gamalla öxna nöfn
hefi ek görla fregit
þeira Rauðs ok Hæfis,
Rekinn ok Hýrr,
Himinhrjóð ok Apli,
Arfr ok Arfuni.

Þessi eru orma heiti: dreki, Fáfnir, Jörmungandr, naðr, Níðhöggr, linnr, naðra, Góinn, Móinn, Grafvitnir, Grábakr, Ófnir, Sváfnir, grímr.

Naut: kýr, kálfr, yxni, kvíga, vetrungr, griðungr, boli.

Sauðr: hrútr, bekri, ær, lamb, veðr.

Svín: sýr, gylta, runi, göltr, gríss.