V

hans á lærit hœgra svá at ór tók allan vöðvann).
vög (pl. vegr), f. lever.
vögn (pl. vagnir), f. a kind of whale, a dolphin or grampus.
vögn-, vögnu-hvalr, m. = vögn.
vögur, f. pl. bier, hand-barrow.
vök (gen. vakar, pl. vakir and vakar), f. a hole, opening in the ice (hann hratt hestinum í v. eina).
vökna (að), v. to become wet.
vökóttr, a.full of holes, of ice.
vökr (acc. -van), a. wet, moist (þeira líkamir eru vökvir ok vátir).
vöku-, gen. from 'vaka';
-líð, n. watching-people, scouts;
-maðr, m. watchman;
-nótt, f. watchful night.
vöku-, gen. from'vökva';
-samr, a. moist;
-skortr, m. want of moisture.
vökva (gen. vöku), f. moisture, humidity.
vökvi, m. moisture, humidity.
vökva (að), v. (1) to moisten, water (v. landit, pálmviðinn); (2) = vekja; v. sér blóð, to make blood flow.
vökvi, m. moisture, fluid,=vökva.
völdug-leikr, m. power, authority; as a title, yðvarr -leikr, your highness.
völdugr, a. mighty, powerful (v. ok mikils ráðandi).
völdug-skapr (-ar), m. = völdug-leikr.
völdu-liga, adv. proudly (láta -liga);
-ligr, a. powerful.
völlr (gen. vallar, dat. velli; pl. vellir, acc. völlu), m. (1) field, (level) ground (par vöru viða vellir sléttir); kasta sér niðr við vellinum, to cast oneself down flat on the ground; leggja e-n við (or at) velli, to lay one level with the ground, kill one; hús mín liggja við velli, my house lies an the ground, is demolished; lauss á velli, loose in the ranks, not steady; fastr á velli, firm, steady; vígligr á velli at sjá, martial to look at; friðr, mikill á velli, of fine, stout, appearance; (2) manured field, meadow (reiða á völl).
völr (gen. valar, dat. veli; pl. velir, acc. völu), m. round stick, staff; cf. 'hjálm-, rið-, vigvölr.'
völu-leiði, n. sibyl's barrow.
völundr (-ar, -ar) m. master smith,great artist (Hrafn var v. at hagleik bæði at tré ok at járni).
völva (gen. völu; pl. völur), f. prophetess, sibyl, wise woman, witch (fóru þá um landit spákonur, er kallaðar vóru völur).
vömb (gen. vambar), f. 'womb', belly, paunch; kýla vömbina, to fill the belly.
vömm. (gen. vammar), f. disgrace.
vöndla (að), v. to make up into a bundle (v. e-t upp).
vöndr (gen. vandar, dat. vendi; pl. vendir, acc. vöndu), m. (1) wand, switch, twig (sverðit beit eigi heldr en vendi berði um); snúa vönd í hár e-m, to twist a wand in one's hair, preparatory to beheading a culprit; (2) stripe, in cloth (segl stafat vendi blám ok rauðum).
vondull, m. bundle of hay (tóku þeir vöndul heys fyrir hvern hest).
vör (gen. varar, pl. varar), f. (1) a fenced-in landing-place (sigla ór vörum); (2) wake; (3) = vörr, m.
vörð (pl. varðir), f. poet. woman.
vörðr (gen. varðar, dat. verði; pl. verðir, acc. vörðu), m. (1) ward, warder (Heimdallr er v. goða); hafa á sér vörðu, to have watches out (þeir höfðu á, sér vörðu; Sverrir konungr hafði fengit njósn af, hvar verðir þeira vöru); (2) guard, watch; halda vörð, to keep watch or guard; ganga á vörð, to mount guard; vera á verði, to be on guard; veita e-u vörð, to watch, take care of.
vörn (gen. varnar, pl. varnir), f. (1) defence (mun hans v. uppi, meðan landit er byggt); til varnar, for defence (þeir höfðu engan liðskost til varnar) (2) in law, defence, opp. to ' sókn ' bjóða til varna, to call on the defendant to begin his pleadings; fœra v. fram fyrir mál, to act for the defendant in a suit; (3) a point for the defence, exception; Ásgrími tókst svá til, at v. var í máli hans, that there was a flaw in his suit.
vörnuðr, m. warning (bjóða vörnuð); cf.' varnaðr' (2).
vörpu-ligr, a. of stout, stately appearance (inn -ligsti maðr).

<< Previous Page             Next Page >>