V

(þá meira sem oss verðr fyrir, þá harðara skulu þér niðr koma); v. í, to happen (tókust nú upp leikar sem ekki hefði í orðit); v. til e-s, to come forth to do a thing, be ready to; en sá er nefndr Hermóðr, er til þeirar farar varð, who undertook this journey; v. við e-m, to respond to (bið ek þik, at þú verðir við mér, þó at engi sé verðleiki til).
verð-aurar, m. pl. medium of payment; value given or received,
verð-gangr, m. begging;
-geta, f. entertainment, fare;
-gjölf, f. the giving of a meal.
verð-kaup, n. reward; -
-keyptr, pp. purchased;
-laun, n. pl. reward;
-launa (að), v. to reward;
-lauss, a. valueless;
-leikr, m. merit, desert; esp. pl., hafa -leika til e-s, to deserve; eptir -leikum, according to ones deserts;
-ligr, a. valuable.
verðr (gen. verðar), m. meal (fá árliga verðar); cf. ' dag-, náttverðr.'
verðr, a. (1) worth, with gen. (meira þykki mér verð vinátta þin); svi þótti honum mikils um vert, he took it so much to heart; mikils v., much worth; (2) worthy, deserving; v. e-s, worthy of (þótti þér hann ekki drápunnar verðr ?).
verð-skylda (að), v. to deserve;
-skyldan, f. merit, desert.
verðugr, a. (1) worthy (v. e-s); (2) deserved (lofuðu allir guð semverðugt var) at verðugu, deservedly.
verðu-liga, adv. deservedly;
-ligr, a. deserved.
verðung, f. poet. king's men.
ver-fang. n. taking a husband.
verga (að), v. to soil; refl., vergast, to be soiled (kleði hans verguðust).
ver-gjörn, a. f. mad after men.
vergr, a. only in superl.; vinna it vergasta, to do the dirtiest work.
verja (ver; varða; variða, varðr) v. (1) to defend (v. sik vel ok frœknliga); v. landit fyrir e-m, to defend the country against one; ek man þó engum hlífa, ef ek á hendr mínar at v., if I have to fight for my life; (2) v. mál, to defend a cause, opp. to sœkja; (3) v. e-t, or v. e-rn e-t, to guard a place, hold it against a comer (at vísu ætla ek at v. þér ríki mitt); Egill varði dyrrnar, E. held the door; v. e-t laga lýriti, to forbid by a lawful protest; (4) v. e-u, to keep away (Birkibeinar vörðu eldinum ok fengu sløkkt); v. e-m e-u, to withhold from one; meyjar ástum muna þér verða of varið, the maiden's love shall not be denied thee; (5) refl., verjast, to defend oneself (þeir vörðust með drengskap); v. e-u, to defend oneself against (þar mœtti hann finngálkni ok varðist því lengi).
verja (ver; varða; variðr, varðr), v. (1) to wrap, enclose; v. e-n armi, faðmi, to fold in one's arms, embrace; mun ek vexa vel blæju at v. þitt líki, to shroud thy body; variðr, mounted, adorned (gulli, silfri, járni variðr); (2) v. sverði, to swing, wield the sword; (3) v. sér til, to exert oneself; en með því at hann varði sér mjök til, þá spruttu honurn fœtr á jakanum, as he exerted himself greatly, his feet slipped on the ice; (4) to invest money, lay out, expend (hann selr jarðir sínar ok verr fénu til útanferðar); vænta ek, at ek hafa þá vel varit, that I have made a good bargain; (5) pp. n., varit; áttu svi til varit of menn, at, thou art so well provided with men that; ú6 át til þess varit, it is thy nature; e-m er svá varit, at, one is so constituted that (honum var svá v., at hann var undirhyggjumaðr).
verja, f. outer garment, cloak (hann hafði yfir sér verju, saumaða saman af mörgum tötrum).
verjandi (pl. -endr), m. defendant, opp. to 'smkjandi'.
verk, n. (1) work, business; vera á verki, to be at work; (2) a piece of work (v. hefi ek hugat þér); (3) act, deed; Gunnarr sagði Njáli v. þessi, G. told N. of these deeds.
verka, (að), v. to work; v. sér til e-s, to deserve by one's deeds.
verka-efni, n. = verkefni;
-kaup, n. wages, = verk-kaup;
-kona, f. workwoman, servant;
-laun, n. pl. reward;
-lýðr, m. work people;
-maðr, m. -verk-maðr;
-nauð, f. heavy task.

<< Previous Page             Next Page >>