S

svárr, a. heavy, grave (poet.).
svás-ligr, a. lovely, delightful (þat er kallat -ligt, er blítt er).
sváss, a. sweet, dear, beloved (poet.); cf. 'úsvass' (used in prose).
svát, contracted for ' svá at'.
sveðja (sveðr, svaddi, —), v. to slide, glance off, of a sword (sverðit sveðr af stálhörðum hjálmi).
svefja (svef, svafða, svafðr), v. to lull to sleep, assuage, soothe (s. e-n, s. reiði e-s); döglingr bað þik, at þú sárdropa s. skyldir, to stay the bleeding wounds; refl., svefjast, to be appeased or soothed.
svefn, m. (1) sleep (ganga til svefns); s. rennr (sígr) á e-n, one dozes off, falls asleep; vera í sveini, við s., to be asleep; (2) dream (illt er s. slíkan at segja nauðmanni); þér er svefns, thou dreamest.
svefna-sýnir, f. pl. dream-visions.
svefn-búr, n. sleeping-bower, bedroom;
-farir, f. pl. dreams;
-gaman, n. 'dream-joy', poet, the night;
-herbergi, -hús, n. sleeping-room;
-hvíld, f. rest to sleep;
-höfgi, m. heaviness from sleep, drowsiness;
-höfugr, a. heavy with sleep, drowsy; e-m er (gerir) -höfugt, one is (gets) drowsy;
-höll, f. sleeping-hall.
svefni, n. (1) sleepiness; (2) cohabitation (brjóta konu til svefnis).
svefn-inni, n. sleeping-room;
-klefi, m. = -inni;
-lauss, a. sleepless;
-leysi, n. sleeplessness;
-lopt, n. sleeping-loft;
-mál, n. sleeping-time;
-órar, m. pl. dream-phantasms;
-samt, a. n., e-m verðr ekki -samt, one is sleepless;
-sel, n. sleeping-shed (on a mountain pasture);
-skáli, m. sleeping-hall;
-skemma, -stofa, f. = -búr;
-stund, f. sleeping-hour;
-styggr, a. sleeping lightly; -tíð, f.= -stund; -tími, m. = -mál.
svefnugr (f. pl. svefngar), a. sleepy (hann var s. ok fastaði lítit).
svefn-vana, a. indecl. -wanting sleep;
-þorn, m.' sleep-thorn'; stinga e-n -þorni or e-m -þorn, to stick one with the sleep-thorn (of a charmed sleep); -þungi, m. drowsiness, = -höfgi; -oerr, a. confused with sleep.
svei, interj. fie! s. þér, fíe upon thee !
sveif (pl. -ar), f. tiller.
sveifla (að), v. to swing, sweep (s. sverði, exi til e-s).
sveifla, f. swing, swinging.
sveigingar-orð, n. pl. reprimand.
sveigja (-ða, -ðr), v. (1) to bow, bend; s. boga, to bend (draw) the bow; s. hörpu, to strike the harp; muntu s. (opp. to 'bretta') þinn hala, thou shall let thy tail droop; ætla ek, at lögin muni sveigð hafa verit, that the law was wrested; s. til við e-n, til samþykkis við e-n, to give way, yield somewhat; (2) refl., sveigjast, to be swayed, sway (þá tók at s. hugr jarls); láta s. eptir e-s vilja, to accommodate oneself to another's wishes.
sveigr (gen. -ar), m. a kind of headdress, snood (s. var á höfði).
sveim, n. bustle, tumult, = sveimr (í eyjunum var sveim mikil).
sveima (að), v. to wander about, roam (þeir sveimuðu um bœinn ok drápu mart af Birkibeinum).
sveimr, m. tumult, stir, = sveim.
sveina-, gen. pl. from 'sveinn';
-drep, n. the massacre of the innocents;
-leikr, m. game of boys.
svein-barn, n. male child;
-dómr, m. boyhood, youth.
sveinn (-s, -ar), m. (1) boy (sveinar tveir léku á gólfinu); (2) in addressing grown-up men, boys, lads (hart ríði þér, sveinar!); (3) servant, attendant (þeir vissu, at hann var s. Gunnhildar); squire, page.
svein-piltr, -stauli, m. boy, youth.
sveipa (að), v. (1) to sweep, stroke (hann sveipaði hárinu fram yfir höfuð sér); Þ. sveipar öxinni til hans, Th. sweeps at him with the axe; hann sveipaði til sverðinu, he swept round him with the sword; (2) to swathe, wrap (lét hann s. skipit allt fyrir ofan sjá með grám tjöldum); líkit var sveipat líndúkum, the corpse was wrapped in linen; hann sveipar sik í skikkju sinni, he wrapped himself in his mantle.
sveipa (-tá, -tr), v. (1) to sweep; hann sveipti af sér flugunni, he swept (drove) the fly away; hárit er sveipt

<< Previous Page             Next Page >>