V

vað, n. wading place, ford (þar var þá v. á ánni, er nú er ekki).
vaða (veð; óð, óðum, and vóð, vóðum; vaðinn), v. (1) to wade through water, snow, smoke, fire (v. ár, mjöll, reyk, eld); absol. to wade through water; Þórr óð til lands, Th. Waded ashore; (2) to rush (Kolskeggr óð at honum); v. at vígi, to rush into fight; v. fram, to rush forth, in battle; hann lætr v. stein til eins þeira, he lets fly a stone at one of them; hón lét skíran málm v., threw gold broadcast; (3) v. uppi, to appear above water (óðu limarnar uppi, en rœtrnar í sjónum); fig. to be overbearing (þenna tíma óð herra A. mjók uppi).
vað-bjúgr, a. falling slack like a fishing-line; fara -bjúgr fyrir e-m, to give in;
-horn, n. a horn fastened to the gunwale of a boat over which to draw the fishing line.
vaðill (pl. vaðlar), m. (1) wading (við vás ok vaðla spiltist mjök meinit); (2) shallow water, esp. places where fiords or straits can be passed on horseback (var flœðr sævar ok ekki reitt yfir vaðla).
vaðil-sund, n. shallow sound.
vaðinn, pp. gone, done with, destitute; vaðin at vilja, joy-bereft.
vað-mál, n. a plain woolen stuff, wadmal (sex alnir vaðmáls).
vaðr (pl. -ir), m. (1) fishing-line; (2) a line for measuring (draga vað yfir þveran akrinn).
vað-steinn, m. a stone (serving as a lead) on a fishing-line.
vaf, n. wrapping; verða lítill í vafi, to be small, insigni.ficant.
vafi, m. doubt, uncertainty.
vafin-skepta, f. an axe with. an iron-bound handle.
vafka (að), v. = vafra.
vafla (að), v. = vafra.
vaflanar-för, f. vagrancy.
vafningr, m. entanglement (þótti öllum horfa til inna mestu vafninga).
vafra (að), v. to hover about, roam.
vafr-leysa, f. nonsense;
-logi, m. flickering flame.
vaf-spjörr, f. a strip of cloth wound round the leg instead of stockings.
vaga (að), v. to wag, waddle.
vagar, f. pl. sledge; cf. 'vögur'.
vagga, f. cradle (barn í vöggu).
vagl, m. beam, esp. an upper cross-beam;
-eygr, a. wall-eyed.
vagn, m. (1) vehicle, sledge, wagon, carriage; (2) Charles's Wain.
vagna, f. dolphin or porpoise, = vögn (sáu þeir vögnu eina).
vagna-borg, f. rampart of chariots;
-braut, f. carriage road;
-hvel, n. wagon-wheel;
-líð, n. host of chariots;
-meistari, m. master of chariots.
vagn-hestr, m. chariot-horse;
-hlass, n. wqgon-load;
-karl, m. wagoner;
-sleði, M. sledge-wain;
-slóð, f. wagon-track.
vaka (vaki, vakta, vakat), v, (1) to be awake, to keep awake (hann hefir vakat í alla nótt); v. yfir e-u, to watch during the night (v. yfir fé sínu); (2) to awake, = vakna (hann bað hann v. skjott).
vaka (gen. pl. vakna), f. (1) waking halda vöku sinni, to keep oneself awake; (2) vigil (fara til hins heilaga Ólafs til vöku); (3) eve of saint's day.

<< Previous Page             Next Page >>