H

fashion of the hair;
-hvass, a. hair-edged;
-klæði, n. hair cloth;
-knifr, m. razor;
-laug, f. washing the hair;
-leppr, m. lock of hair.
hárr, a. hoary, grey-haired.
hár-rœtr, f. pl. roots of the hair;
-skurðr, m. cut of the hair.
hárs-litr, m. color of the hair.
hár-taug, f. string of horse-hair;
-vara, f. fur;
-voxtr, m. hair-growth.
há-segl, n. top-sail.
há-seti, m. oarsman, opp. to ' stýrimaðr' (helmsman).
há-seymdr, pp. studded with large nails (beizl háseymt).
há-sin. f. Achilles' tendon.
háska-ferð, -för, f. dangerous journey (exploit);
-lause, a. free from danger;
-ligr, a. dangerous;
-samliga, adv. dangerously;
-samligr, a. perilous;
-samr, a. perilous;
-timi, m. time of danger;
-vað, n. dangerous ford;
-ván, f. danger to come.
há-skeptr, a. long-handled, long-shafted (háskept øx, spjót).
háski, m. danger, peril.
hás-mæltr, a. hoarse-speaking.
háss, a. hoarse.
há-staðr, m. high (important) place;
-stafir, m. pl., in the phrase, gráta (œpa) -stöfum, to weep (shout) loudly;
-steint, a. n. full of high boulders (var hásteint í ánni).
há-stokkr, m. gunwale.
há-stóll, m. high-seat;
-sumar, n. midsummer;
-sæti, n. high-seat, seat of honour (= öndvegi).
hásætis-borð, n. high-seat table;
-kista, f. a chest near the high-seat
maðr, m. the man in the high-seat.
há-talaðr, a. loud-voiced;
-timbra (að). v. to build high;
-tið, f. festival, feast (halda hátíð).
hátiðar-aptann, m. eve of a feast;
-dagr, m. festal day, holiday;
-hald, n. holding a feast.
hátiðis-dagr, m. = hátíðardagr.
hátíð-liga, adv. with festivity;
-ligr, a. festive, festal.
hátta (að), v. (1) to arrange, dispose, with dat.; h. sér, to conduct oneself; impers., háttar svá, at hann kom, he happened to come; (2) to go to bed.
hátta-brigði, n. change of manners.
háttaðr, pp. fashioned, conditioned (hvernig var jörðin háttuð ?); e-u er svá háttat, it is so made or conditioned of that nature or kind; yðr frændum er svá háttat, you kinsmen are of that stamp.
hátta-góðr, a. well-mannered, well. behaved;
-lykill, m. key to metres;
-skipti, n. (1) change of manners; (2) shifting of metre;
-tal, n. enumeration of metres.
hátt-prúðr, a. well-mannered, polite;
-prýði, f. good manners.
háttr (gen. háttar, dat. hætti; pl. hættir, acc. háttu), m. (1) mode of life, habit, custom (rikra manna háttr); halda teknum hætti, to go on in one's usual way; (2) pl. conduct, behaviour (vanda um háttu manna); fara vel með sínum háttum, to conduct oneself well; ráða sjálfr sínum háttum; one's own master; halda háttum við aðra menn, to conduct oneself properly; (3) mode, way of doing a thing; kunna hátt á e-u, to know how to do a thing; (4) mikils háttar, of importance; lítils háttar, insignificant; þess háttar, of that kind; alls háttar, of every kind; á allan hátt, in every respect; (5) moderation, measure; eptir hætti, duly, properly; (6) metre.
hátt-samr, a. well-mannered.
háttung, f. danger, risk.
há-tún, n. high place.
hávaða-maðr,         m. a noisy, self-assertive man;
-mikill, a. boastful1, self-assertive;
-samr, a. boisterous.
há-vaði, m. (1) noise, tumult; kveða e-t upp, segja e-t, í -vaða, to proclaim loudly; (2) loud self-assertion; (3) = hávaða-maðr.
há-vetr, m. midwinter
-vetri, n. midwinter (þegar hávetri var liðit).
heðan, adv. (1) hence, from this place; (2) fyrir h. hafit, on the hither side of the sea; (3) henceforth; h. í frá, hereafter.
heðinn (dat. heðni), m. jacket of fur or skin; vefja (or veifa) heðni at höfði e-m, to wrap a skin round one's head, to hoodwink one.
heðra, adv. here, hither.

<< Previous Page             Next Page >>