The Religion of the Northmen
Appendix 1
Page 2
Vin sínum skal
maðr vinr vera,
þeim ok þess vin;
en ovinar síns
skyli engi maðr
vinar vinr vera.
Ib. str. 43.
Veiztu ef þú vin átt,
þann er þu vel trúir,
ok vill þú af hánum gott geta ?
geði skaltu við þann blanda
ok gjöfum skipta,
fara at finna opt.
Ib. str. 44.
Ef þú átt annan,
þanns þú illa trúir,
vildu af hánum þó gott geta;
fagrt skaltu við þann mæla,
enn flátt hyggja,
ok gjalda lausung við lygi.
Ib. str. 122.
Vin þínum
ver þú aldregi
fyrri at flaumslitum;
sorg etr hjarta,
ef þú segja ne náir
einhverjum allan hug.
Ib. str. 128.
Hvars þú böl kant
kveð þú þér bölvi at,
ok gefat þínum fjándum frið.
Ib. str. 131.
Ef þú vilt þér góda konu
kveðja at gamanrúnum,
ok fá fögnuð af;
fögru skaldu heita,
ok láta fast vera,
leiðisk mangi gott ef getr.
On page 313.
Hávamál, str. 120.
Veiztu ef þú vin átt,
þánns þú vel trúir,
farðu at finna opt;
þvíat hrisi vex
ok hávu grasi
vegi, er vætki treðr.
Ib. str. 46.
Ungr var ek forðum,
fór ek einn saman,
þá varð ek villr vega;
auðigr þóttumk,
er ek annan fann:
maðr er manns gaman.
Ib. str. 125.
Sifjum er þá blandat,
hverr er segjr ræðr
einum allan hug;
alt er betra
en sé brigðum at vera
era sa vinröðrum er vilt eitt segir.
Ib. str. 83.
Meyjar orðum
skyli manngi trúa,
né því er kveðr kona;
þvíat á hverfanda hveli
váru þeim hjörtu sköpuð,
brigð í brjóst um lagit.
Ib. str. 129.
Illu feginn
ver þú aldregi,
enn lát þér at góðu getið.
Ib. str. 135.
At hárum þul
hlæ þú aldregi,
opt er gott þat er gamlir kveða;
opt or skörpum belg
skilin orð koma.
Ib. str. 3.
Elds er þörf
þeims inn er kominn
ok á kné kalinn;
Matar ok váða
er manni þörf,
þeim er hefir um fjall farið.
Ib. str. 4.
Vatns er þörf
þeim er til verðar kemr,
þerru ok þjóðlaðar,
góðs um æðis,
ef sér geta mætti
orðs ok endrþögu.
On page 314.
Ib. str. 40.
Vápnum ok váðum
skolu vinir gleðjask,
þat er á sjálfum sýnst;
viðrgefendr ok endrgefendr
erusk lengst vinir,
ef þat bíðr at verða vel.
Ib. str. 133.
At háði né hlátri
hafðu aldregi
gest né ganganda;
opt vitu ógörla
þeir er sitja inni fyrir,
hvers þeir 'ro kyns er koma.
Ib. str. 136.
Gest þú ne geyja
né á grind hrækir
get þú váluðum vel.
Ib. str. 7.
Enn vari gestr
er til verðar kemr
þunnu hljóði þegir;
eyrum hlyðir
en augum skoðar;
svá nýsisk fróðra hverr fyrir.
Ib. str. 28.
Ærna mælir
sá er æva þegir
staðlausu stafi;
hraðmælt tunga,
nema haldendr eigi,
opt sér ógott um gelr.
Ib. str. 37.
Vápnum sínum
skala maðr velli á
feti ganga framar;
þvíat óvist er at vita,
nær verðr á vegum úti
geirs um þörf guma.
Ib. str. 11.
Vegnest verra
vegra hann velli at,
en sé ofdrykkja öls;
era svá gott,
sem gott kveða,
öl alda sona:
þvíat færa veit
er fleira drekkr
síns til geðs gumi.
<< Previous Page Next Page >>
© 2004-2007 Northvegr.
Most of the material on this site is in the public domain. However, many people have worked very hard to bring these texts to you so if you do use the work, we would appreciate it if you could give credit to both the Northvegr site and to the individuals who worked to bring you these texts. A small number of texts are copyrighted and cannot be used without the author's permission. Any text that is copyrighted will have a clear notation of such on the main index page for that text. Inquiries can be sent to info@northvegr.org. Northvegr™ and the Northvegr symbol are trademarks and service marks of the Northvegr Foundation.
|