S

í enninu, his hair curls on the forehead; (2) to swaddle, wrap, = sveipa (að), (fœddi hón barn ok var þat sveipt klæðum).
sveipa (sveipr, sveip, sveipinn), v. (1) to cast; sveip sínum hug, he turned his mind; (2) to wrap, swaddle; kona sveip karl ripti, she swaddled him in linen; eldi sveipinn, encircled by fire; cf. sveipa (að).
sveipa, f. kerchief, hood.
sveipan, f. a wild fray, tumult,
sveipr, m. (1) fold, folding; s. f hári, a curl in the hair, curly hair; (2) a kind of head-dress, = sveigr; (3) a sudden stir, disturbance (opt verðr s. í svefni).
sveip-vísi, f. treachery (sýn var -vísi);
-víss, a. false, treacherous.
sveit (pl. -ir), v. (1) body of men, small detachment (liði var skipt í sveitir, tólf mönnum saman); (2) company, train (ek var með hánum ok í hans s.); þeir héldu s. um jólin, they held revels at Yule; (3) community, district, county (gekk pat hallæri um allar sveitir).
sveita-, gen. fróm 'sveiti';
-bora, f. sweat-pore;
-dúkr, m. 'sweat-cloth ', napkin.
sveitar-bót, f. an acquisition to a party (þykkir oss -bót at bróður þínum);
-dráttr, m.faction;
-drykkja, f. drinking party (drekka -drykkju);
-gengi, n. help from a party;
-höfðingi, m. a captain of a sveit (1);
-maðr, m. a man of a party or of a community;
-rækr, a. expelled from a district (gera e-n -rækan); -skipan, f. administration of a district;
-vist, f, abode in a district.
sveitast (tt), v. refl. to sweat (s. blóði, viðsmjörvi).
sveit-búi, m. a man of the same district, comrade.
sveiti, m. (1) sweat; spratt honum s. í enni, the sweat burst out upon his brow; fá sveita, to get into a perspiration; (2) blood; þar sitr Sigurðr sveita stokkinn, stained with blood.
sveitir, sveitugr, a. in a perspiration (Þ. var þá sveitir mjök).
sveitungr (-s, -ar), m. (1) a man of the same company, comrade (vil ek fylgja sveitungum mínum); (2) follower; Magnús ok hans sveitungar, M. and his men; (3) one belonging to the same district (at þú komir mér í sætt við sveitunga mína).
svelga (svelg; svalg, sulgum; sólginn), v. (1) to swallow (mun hón sólgit hafa yrmling nökkurn); jörðin svalg hestinn með öllum reiðingi, the earth swallowed up the horse and all his harness; (2) absol. to take a deep draught (hann lekr al drekka ok sveigr allstórum).
svelgja (only in infin. and pres. svelgir), v. = sveiga.
svelgr, m. (1) swirl, whirlpool (var þar eptir s. í hafinu); (2) swallower, spendthrift.
svell, n. sheet of ice.
svella (svell; svall, stillum; sollinn), v. to swell (sár pat tók at s. ok þrútna); of wrath, anger (nú svall Sturlungum mjök móðr).
svellóttr, a. covered with sheets of ice (nú er snjálaust ok svellótt).
svelta (svelt; svalt, sultum; soltinn), v. (1) to die (nema þú Sigurð s. látir); (2) to starve, suffer hunger; s. í hel (til heljar, til bana), to die of starvation.
svelta (-lta, -ltr), v. (1) to put to death (svinna systrungu sveltir þú í helli); (2) to starve; s. e-n í hel, to starve one to death; s. sik til fjár, to get money by starving oneself.
svelti-kví, f. a pen in which sheep are put to starve.
svengd, f. hunger (s. ok þorsti).
svengjast, v. refl. to grow thin in the belly or waist.
svenskr, a. Swedish, = sœnskr.
sverð, n. sword; taka við sverði konungs, to lay one's hand on the hilt of the sword in the king's hand (in token of homage), to enter his service (nú skaltu vera þegn hans, er þú tókt við sverði hans).
sverð-berari, m. sword-bearer;
-fetill, m, sword-strap;
-fiskr, m. sword-fish.
sverðs-brot, n. pl. fragments of a broken sword;
-egg, f. sword's edge;

<< Previous Page             Next Page >>