S

s. til um e-t, to arrange (hversu þeir skyldi til s. um ferðina); s. svá til, at, to mangae, that (nú skulum vér s. svá til, at þeir nái eigi at renna); (4) to tune an instrument (s. hörpu, strengi); (5) to walk with measure, noiseless steps (hann stillti at rekkjunni hljóðliga); (6) to entrap, outwit (hann þykkist nú hafa stilltan þik mjök í þessu).
stilli, n. (1) self-control, calmness (með góðu s.); (2) trap (nú hefir refrinn í s. gengit).
stilli-liga, adv. composedly, calmly, with moderation (mæla, fara - liga);
-ligr, a. moderate, calm, composed.
stilling, f. (1) management (kunna góða s. á e-u); (2) moderation, calmness, temperance (hafa s. við).
stillingar-maðr, m. moderate man.
stillir (gen. -is), m. moderator, king.
stilltr, a. calm, moderate, composed.
stinga (sting; stakk, stungum; stunginn), v. (1) to thrust, stick, with dat. (hann stakk niðr merkinu í eldinn); s. niðr nösum, to bite the dust; s. við fótum, to stop short; (2) to stab, with acc.; s. augu ór höfði manns, s. út augu e-s, to put out one's eyes; impers., stingr mik í hjartat, my heart aches; s. e-n af, to make away with one; s. af stokki við e-n, to push away, cut one short; s. af um liðveizlu, to refuse to grant help; (3) refl., stingast til e-s, to thrust oneself forward (þú hefir mjök stungizt til þessa máls).
stingi, m. a stitch in the side (kenna sér stinga undir síðunni).
stinnr, a. (1) stiff, unbending, strong (stinnt spjót); flúga stinnt, to fly with great force; (2) stiff, great, heavy (stinn manngjöld).
stira (-ða), v. to stare, = stara.
stirð-fœttr, a. stiff-footed, stiff-legged;
-kveðinn, pp. stiff in composition, of poetry;
-lyndr, a. stubborn, obstinate;
-læti, n. frowardness, hard temper.
stirðna (að), v. (1) to become stiff, stiffen; stirðanaðr af elli, stiff with age; (2) to become severe (veðr tók at s.); of the temper, to become harsh (þeir tóku mjök at s. við hann).
stirð-orðr, a. having difficulty of utterance (fámæltr ok -orðr).
stirðr, a. (1) stiff, rigid (fótinn gørði stirðan sem tré); stirt kvæði, a poem lacking in metrical fluency; e-m er stirt um mál, one talks with difficulty, has no fluent tongue; (2) harsh, severe (s. dómr); (3) stiff, unbending (Helga gørðist stirð við Hrafn).
stirfinn, a. froward, peevish.
stirndr, a. starry (s. himinn).
stirtla (að), v. to raise with difficulty; karl getr stirtlat sér á fœtr, managed to stagger to his feet.
stía (að), v. to pen lambs.
stífla (að), v. to dam up (s. lœk).
stífla, f. dam (gøra stíflu í árósinum).
stíga (stig; steig or sté, stigum; stiginn), v. (1) to step, tread (hón mátti ekki s. á fótinn); s. fótum á land, to set foot on land; s. fram, to step forward; to die, = fara fram; s. undan borði, to rise from table; s. á hest, s. á bak, to mount one's horse, get on horseback; s. af hesti, af baki, to alight; s. á skip, to go on board; s. fyrir borð, to leap overboard; s. ofan, to step down; s. upp, to ascend; s. til ríkis, to ascend the throne; s. yfir e-t, to overcome; s. yfir höfuð e-m, to get the better of one; (2) to step on, set foot on, with acc.; hér sté hón land af legi, she landed here from the sea; O. steig í sundr orfit, O. trod asunder the scythe-handle.
stígr, m. path; see 'stigr.'
stíll, m. style (of writing).
stíma (að), v. to have a tussle.
stíman, f. hubbub, tumult.
stívarðr, f. steward.
stjaka (að), v. to give a push to, with dat. (Fróði stjakaði honum).
stjarna, f. star; spec. polar star.
stjóri, m. (1) steerer, ruler (gumna s.); (2) stone anchor.
stjórn, f. (1) steering, steerage; (2) helm, rudder; sitja við s., to sit at the helm; Ormrinn lét ekki at s., did not obey the rudder; á s., on the star-

<< Previous Page             Next Page >>