The Lord's Prayer II
Verse Indeterminate Saxon


Pater noster. þu eart ure fæder,      ealles wealdend,
cyninc on wuldre.      Forðam we clypiað to þe,
are biddað,      nu þu yþost miht

5

sawle alysan.      þu hig sændest ær
þurh þine æþelan hand      in to þam flæsce;
ac hwar cymð heo nu,     
buton þu, engla god,      eft hig alyse,
sawle of synnum      þurh þine soðan miht?

10

Qui es in celis. ðu eart on heofonum      hiht and frofor,
blissa beorhtost;      ealle abugað to þe,
þinra gasta þrym,      anre stæfne
clypiað to Criste,      cweþað ealle þus:

15

"Halig eart þu, halig,      heofonengla cyningc,
drihten ure,      and þine domas synd
rihte and rume,      ræcað efne gehwam,
æghwilcum men      agen gewyrhta.
Wel bið ðam þe wyrcð      willan þinne!"

20

Sanctificetur nomen tuum. Swa is gehalgod      þin heah nama
swiðe mærlice      manegum gereordum,
twa and hundseofontig,      þæs þe secgað bec,
þæt þu, engla god,      ealle gesettest

25

ælcere þeode      þeaw and wisan.
þa wurþiað þin weorc      wordum and dædum,
þurh gecynd clypiað      and Crist heriað
and þin lof lædað,      lifigenda god,
swa þu eart geæþelod      geond ealle world.

30

Adueniat regnum tuum. Cum nu and mildsa,      mihta waldend,
and us þin rice alyf,      rihtwis dema,
earda selost      and ece lif,
þar we sibbe and lufe      samod gemetað,

35

eagena beorhtnysse      and ealle mirhðe,
þar bið gehyred      þin halige lof
and þin micele miht,      mannum to frofre,
swa þu, engla god,      eallum blissast.
Fiat uoluntas tua.
40

Gewurðe þin willa,      swa þu, waldend, eart
ece geopenod      geond ealle world,
and þu þe silf eart      soðfæst dema,
rice rædbora,      geond rumne grund.
Swa þin heahsetl is      heah and mære,

45

fæger and wurðlic,      swa þin fæder worhte,
æþele and ece,      þar ðu on sittest
on sinre swiðran healf.      þu eart sunu and fæder,
ana ægþer;      swa is þin æþele gecynd
micclum gemærsod,      and þu monegum helpst,

50

ealra cyninga þrym,      clypast ofer ealle.
Bið þin wuldorword      wide gehyred,
þonne þu þine fyrde      fægere geblissast,
sylest miht and mund      micclum herige,
and þe þanciað      þusenda fela,

55

eal engla þrym,      anre stæfne.
Sicut in celo. Swa þe on heofonum      heahþrymnesse
æþele and ece      a þanciað,
clæne and gecorene      Cristes þegnas,

60

singað and biddað      soðfæstne god
are and gifnesse      ealre þeode;
þonne þu him tiðast,      tyreadig cyningc,
swa þu eadmod eart      ealre worlde.
Sy þe þanc and lof      þinre mildse,

65

wuldor and willa;      þu gewurðod eart
on heofonrice,      heah casere,
Et in terra. and on eorðan,      ealra cyninga
help and heafod,      halig læce,

70

reðe and rihtwis,      rumheort hlaford.
þu geæþelodest þe      ealle gesceafta,
and tosyndrodest hig      siððan on manega,
sealdest ælcre gecynde      agene wisan
and a þine mildse      ofer manna bearn.

75

Panem nostrum cotidianum. Swa mid sibbe      sænst urne hlaf
dæghwamlice      duguðe þinre,
rihtlice dælest     
mete þinum mannum      and him mare gehætst

80

æfter forðsiðe,      þines fæder rice,
þæt wæs on fruman      fægere gegearwod,
earda selost      and ece lif,
gif we soð and riht      symle gelæstað.
Da nobis hodie.
85

Syle us to dæg,      drihten, þine
mildse and mihta      and ure mod gebig,
þanc and þeawas,      on þin gewil.
Bewyrc us on heortan      haligne gast
fæste on innan,      and us fultum sile,

90

þæt we moton wyrcan      willan þinne
and þe betæcan,      tyreadig cyningc,
sawle ure      on þines silfes hand.
Et dimitte nobis debita nostra.
Forgif us ure synna,      þæt us ne scamige eft,

95

drihten ure,      þonne þu on dome sitst
and ealle men      up arisað
þe fram wife and fram were      wurdon acænned.
Beoð þa gebrosnodon      ban mid þam flæsce
ealle ansunde      eft geworden;

100

þar we swutollice      siððan oncnawað
eal þæt we geworhton      on worldrice,
betere and wyrse,      þar beoð buta geara.
Ne magon we hit na dyrnan,      for ðam þe hit drihten wat,
and þar gewitnesse beoð      wuldormicele,

105

heofonwaru and eorðwaru,      helwaru þridde.
þonne bið egsa      geond ealle world,
þar man us tyhhað on dæg      twegen eardas,
drihtenes are      oððe deofles þeowet,
swa hwaðer we geearniað      her on life,

110

þa hwile þe ure mihta      mæste wæron.
Sicut et dimittimus debitoribus nostris. Ac þonne us alyseð      lifigende god
sawle ure,      swa we her forgifað
earmon mannum      þe wið us agilt.

115

Et ne nos inducas in temtationem. And na us þu ne læt      laðe beswican
on costunga,      cwellan and bærnan
sawla ure,      þeah we sinna fela
didon for ure disige      dæges and nihtes,

120

idele spræce      and unrihte weorc,
þine bodu bræcon.      We þe biddað nu,
ælmihtig god,      are and gifnesse;
ne læt swa heanlice      þin handgeweorc
on endedæge      eal forwurðan,

125

Set libera nos a malo.
ac alys us of yfele.      Ealle we beþurfon
godes gifnesse;      we agylt habbað
and swiðe gesingod.      We ðe, soðfæstan god,
heriað and lofiað,      swa þu, hælend, eart

130

cynebearn gecydd      cwycum and deadum,
æþele and ece      ofer ealle þingc.
þu miht on anre hand      eaðe befealdan
ealne middaneard.      Swilc is mære cyningc.
Amen.
135

Sy swa þu silf wilt,      soðfæst dema;
we þe, engla god,      ealle heriað,
swa þu eart gewurðod      a on worlda forð.