Sacred Texts Hinduism Mahabharata Index Book 13 Index Previous Next
|
1
[य] शरुतं थानफलं तात यत तवया परिकीर्तितम अन्नं तु ते विशेषेण परशस्तम इह भारत 2 पानीय थानं परमं कदं चेह महाफलम इत्य एतच छरॊतुम इच्छामि विस्तरेण पितामह 3 [भ] हन्त ते वर्तयिष्यामि यदावथ भरतर्षभ गथतस तन ममाध्येह शृणु सत्यपराक्रम पानीय थानात परभृति सर्वं वक्ष्यामि ते ऽनघ 4 यथन्नं यच च पानीयं संप्रथायाश्नुते नरः न तस्मात परमं थानं किं चिथ अस्तीति मे मतिः 5 अन्नात पराणभृतस तात परवर्तन्ते हि सर्वशः तस्माथ अन्नं परं लॊके सर्वथानेषु कद्यते 6 अन्नाथ बलं च तेजश च पराणिनां वर्धते सथा अन्नथानम अतस तस्माच छरेष्ठम आह परजापतिः 7 सावित्र्या हय अपि कौन्तेय शरुतं ते वचनं शुभम यतश चैतथ यदा चैतथ थेव सत्रे महामते 8 अन्ने थत्ते नरेणेह पराणा थत्ता भवन्त्य उत पराणथानाथ धि परमं न थानम इह विथ्यते 9 शरुतं हि ते महाबाहॊ लॊमशस्यापि तथ वचः पराणान थत्त्वा कपॊताय यत पराप्तं शिविना पुरा 10 तां गतिं लभते थत्त्वा थविजस्यान्नं विशां पते गतिं विशिष्टां गच्छन्ति पराणथा इति नः शरुतम 11 अन्नं चापि परभवति पानीयात कुरुसत्तम नीर जातेन हि विना न किं चित संप्रवर्तते 12 नीर जातश च भगवान सॊमॊ गरहगणेश्वरः अमृतं च सुधा चैव सवाहा चैव वषट तदा 13 अन्नौषध्यॊ महाराज वीरुधश च जलॊथ्भवाः यतः पराणभृतां पराणाः संभवन्ति विशां पते 14 थेवानाम अमृतं चान्नं नागानां च सुधा तदा पितॄणां च सवधा परॊक्ता पशूनां चापि वीरुधः 15 अन्नम एव मनुष्याणां पराणान आहुर मनीषिणः तच च सर्वं नरव्याघ्र पानीयात संप्रवर्तते 16 तस्मात पाणीय थानाथ वै न परं विथ्यते कव चित तच्च थथ्यान नरॊ नित्यं य इच्छेथ भूतिम आत्मनः 17 धन्यं यशस्यम आयुष्यं जलथानं विशां पते शत्रूंश चाप्य अधि कौन्तेय सथा तिष्ठति तॊयथः 18 सर्वकामान अवाप्नॊति कीर्तिं चैवेह शाश्वतीम परेत्य चानन्त्यम आप्नॊति पापेभ्यश च परमुच्यते 19 तॊयथॊ मनुजव्याघ्रस्वर्गं गत्वा महाथ्युते अक्षयान समवाप्नॊति लॊकान इत्य अब्रवीन मनुः |
1
[y] śrutaṃ dānaphalaṃ tāta yat tvayā parikīrtitam annaṃ tu te viśeṣeṇa praśastam iha bhārata 2 pānīya dānaṃ paramaṃ kathaṃ ceha mahāphalam ity etac chrotum icchāmi vistareṇa pitāmaha 3 [bh] hanta te vartayiṣyāmi yathāvad bharatarṣabha gadatas tan mamādhyeha śṛṇu satyaparākrama pānīya dānāt prabhṛti sarvaṃ vakṣyāmi te 'nagha 4 yadannaṃ yac ca pānīyaṃ saṃpradāyāśnute naraḥ na tasmāt paramaṃ dānaṃ kiṃ cid astīti me matiḥ 5 annāt prāṇabhṛtas tāta pravartante hi sarvaśaḥ tasmād annaṃ paraṃ loke sarvadāneṣu kathyate 6 annād balaṃ ca tejaś ca prāṇināṃ vardhate sadā annadānam atas tasmāc chreṣṭham āha prajāpatiḥ 7 sāvitryā hy api kaunteya śrutaṃ te vacanaṃ śubham yataś caitad yathā caitad deva satre mahāmate 8 anne datte nareṇeha prāṇā dattā bhavanty uta prāṇadānād dhi paramaṃ na dānam iha vidyate 9 śrutaṃ hi te mahābāho lomaśasyāpi tad vacaḥ prāṇān dattvā kapotāya yat prāptaṃ śivinā purā 10 tāṃ gatiṃ labhate dattvā dvijasyānnaṃ viśāṃ pate gatiṃ viśiṣṭāṃ gacchanti prāṇadā iti naḥ śrutam 11 annaṃ cāpi prabhavati pānīyāt kurusattama nīra jātena hi vinā na kiṃ cit saṃpravartate 12 nīra jātaś ca bhagavān somo grahagaṇeśvaraḥ amṛtaṃ ca sudhā caiva svāhā caiva vaṣaṭ tathā 13 annauṣadhyo mahārāja vīrudhaś ca jalodbhavāḥ yataḥ prāṇabhṛtāṃ prāṇāḥ saṃbhavanti viśāṃ pate 14 devānām amṛtaṃ cānnaṃ nāgānāṃ ca sudhā tathā pitṝṇāṃ ca svadhā proktā paśūnāṃ cāpi vīrudhaḥ 15 annam eva manuṣyāṇāṃ prāṇān āhur manīṣiṇaḥ tac ca sarvaṃ naravyāghra pānīyāt saṃpravartate 16 tasmāt pāṇīya dānād vai na paraṃ vidyate kva cit tacca dadyān naro nityaṃ ya icched bhūtim ātmanaḥ 17 dhanyaṃ yaśasyam āyuṣyaṃ jaladānaṃ viśāṃ pate śatrūṃś cāpy adhi kaunteya sadā tiṣṭhati toyadaḥ 18 sarvakāmān avāpnoti kīrtiṃ caiveha śāśvatīm pretya cānantyam āpnoti pāpebhyaś ca pramucyate 19 toyado manujavyāghrasvargaṃ gatvā mahādyute akṣayān samavāpnoti lokān ity abravīn manuḥ |