Sacred Texts Hinduism Mahabharata Index Book 12 Index Previous Next
|
1
[भ] सवराष्ट्रात परराष्ट्राच च कॊशं संजनयेन नृपः कॊशाथ धि धर्मः कौन्तेय राज्यमूलः परवर्तते 2 तस्मात संजनयेत कॊशं संहृत्य परिपालयेत परिपाल्यानुगृह्णीयाथ एष धर्मः सनातनः 3 न कॊशः शुथ्धशौचेन न नृशंसेन जायते पथं मध्यमम आस्दाय कॊशसंग्रहणं चरेत 4 अबलस्य कुतः कॊशॊ हय अकॊशस्य कुतॊ बलम अबलस्य कुतॊ राज्यम अराज्ञः शरीः कुतॊ भवेत 5 उच्चैर वृत्तेः शरियॊ हानिर यदैव मरणं तदा तस्मात कॊशं बलं मित्राण्य अद राजा विवर्धयेत 6 हीनकॊशं हि राजानम अवजानन्ति मानवाः न चास्याल्पेन तुष्यन्ति कार्यम अभ्युत्सहन्ति च 7 शरियॊ हि कारणाथ राजा सत्क्रियां लभते पराम सास्य गूहति पापानि वासॊ गुह्यम इव सत्रियाः 8 ऋथ्धिम अस्यानुवर्तन्ते पुरा विप्रकृता जनाः शाला वृका इवाजस्रं जिघांसून इव विन्थति ईथृशस्य कुतॊ राज्ञः सुखं भरतसत्तम 9 उथ्यच्छेथ एव न गलायेथ उथ्यमॊ हय एव पौरुषम अप्य अपर्वणि भज्येत न नमेतेह कस्य चित 10 अप्य अरण्यं समाश्रित्य चरेर थस्यु गणैः सह न तव एवॊथ्धृत मर्याथैर थस्युभिः सहितश चरेत थस्यूनां सुलभा सेना रौथ्रकर्मसु भारत 11 एकान्तेन हय अमर्याथात सर्वॊ ऽपय उथ्विजते जनः थस्यवॊ ऽपय उपशङ्कन्ते निरनुक्रॊश कारिणः 12 सदापयेथ एव मर्याथां जनचित्तप्रसाथिनीम अल्पाप्य अदेह मर्याथा लॊके भवति पूजिता 13 नायं लॊकॊ ऽसति न पर इति वयवसितॊ जनः नालं गन्तुं च विश्वासं नास्तिके भयशङ्किनि 14 यदा सथ्भिः पराथानम अहिंसा थस्युभिस तदा अनुरज्यन्ति भूतानि समर्याथेषु थस्युषु 15 अयुध्यमानस्य वधॊ थारामर्शः कृतघ्नता बरह्मवित तस्य चाथानं निःशेष करणं तदा सत्रिया मॊषः परिस्दानं थस्युष्व एतथ विगर्हितम 16 स एष एव भवति थस्युर एतानि वर्जयन अभिसंथधते ये न विनाशायास्य भारत नशेषम एवॊपालभ्य न कुर्वन्तीति निश्चयः 17 तस्मात सशेषं कर्तव्यं सवाधीनम अपि थस्युभिः न बलस्दॊ ऽहम अस्मीति नृशंसानि समाचरेत 18 सशेषकारिणस तात शेषं पश्यन्ति सर्वतः निःशेष कारिणॊ नित्यम अशेष करणाथ भयम |
1
[bh] svarāṣṭrāt pararāṣṭrāc ca kośaṃ saṃjanayen nṛpaḥ kośād dhi dharmaḥ kaunteya rājyamūlaḥ pravartate 2 tasmāt saṃjanayet kośaṃ saṃhṛtya paripālayet paripālyānugṛhṇīyād eṣa dharmaḥ sanātanaḥ 3 na kośaḥ śuddhaśaucena na nṛśaṃsena jāyate padaṃ madhyamam āsthāya kośasaṃgrahaṇaṃ caret 4 abalasya kutaḥ kośo hy akośasya kuto balam abalasya kuto rājyam arājñaḥ śrīḥ kuto bhavet 5 uccair vṛtteḥ śriyo hānir yathaiva maraṇaṃ tathā tasmāt kośaṃ balaṃ mitrāṇy atha rājā vivardhayet 6 hīnakośaṃ hi rājānam avajānanti mānavāḥ na cāsyālpena tuṣyanti kāryam abhyutsahanti ca 7 śriyo hi kāraṇād rājā satkriyāṃ labhate parām sāsya gūhati pāpāni vāso guhyam iva striyāḥ 8 ṛddhim asyānuvartante purā viprakṛtā janāḥ śālā vṛkā ivājasraṃ jighāṃsūn iva vindati īdṛśasya kuto rājñaḥ sukhaṃ bharatasattama 9 udyacched eva na glāyed udyamo hy eva pauruṣam apy aparvaṇi bhajyeta na nameteha kasya cit 10 apy araṇyaṃ samāśritya carer dasyu gaṇaiḥ saha na tv evoddhṛta maryādair dasyubhiḥ sahitaś caret dasyūnāṃ sulabhā senā raudrakarmasu bhārata 11 ekāntena hy amaryādāt sarvo 'py udvijate janaḥ dasyavo 'py upaśaṅkante niranukrośa kāriṇaḥ 12 sthāpayed eva maryādāṃ janacittaprasādinīm alpāpy atheha maryādā loke bhavati pūjitā 13 nāyaṃ loko 'sti na para iti vyavasito janaḥ nālaṃ gantuṃ ca viśvāsaṃ nāstike bhayaśaṅkini 14 yathā sadbhiḥ parādānam ahiṃsā dasyubhis tathā anurajyanti bhūtāni samaryādeṣu dasyuṣu 15 ayudhyamānasya vadho dārāmarśaḥ kṛtaghnatā brahmavit tasya cādānaṃ niḥśeṣa karaṇaṃ tathā striyā moṣaḥ paristhānaṃ dasyuṣv etad vigarhitam 16 sa eṣa eva bhavati dasyur etāni varjayan abhisaṃdadhate ye na vināśāyāsya bhārata naśeṣam evopālabhya na kurvantīti niścayaḥ 17 tasmāt saśeṣaṃ kartavyaṃ svādhīnam api dasyubhiḥ na balastho 'ham asmīti nṛśaṃsāni samācaret 18 saśeṣakāriṇas tāta śeṣaṃ paśyanti sarvataḥ niḥśeṣa kāriṇo nityam aśeṣa karaṇād bhayam |