ALVÍSSMÁL

Alvíss kvað:

1.
"Bekki breiða,
nú skal brúðr með mér
heim í sinni snúask,
hratat of mægi
mun hverjum þykkja,
heima skal-at hvílð nema."

Þórr kvað:

2.
"Hvat er þat fira?
Hví ertu svá fölr um nasar?
Þursa líki
þykki mér á þér vera,
ert-at-tu til brúðar borinn."

Alvíss kvað:

3.
"Alvíss ek heiti,
bý ek fyr jörð neðan,
á ek und steini stað,
vagna vers
ek em á vit kominn,
bregði engi föstu heiti fira."

Þórr kvað:

4.
"Ek mun bregða,
þvíat ek brúðar á
flest of ráð sem faðir,
vark-a ek heima,
þá er þér heitit var,
at sá einn, er gjöf er, með goðum."

Alvíss kvað:

5.
"Hvat er þat rekka,
er í ráðum telsk
fljóðs ins fagrglóa,
fjarrafleina,
- þik munu fáir kunna, -
hverr hefr þik baugum borit?"

Þórr kvað:

6.
"Vingþórr ek heiti,
hef ek víða ratat,
sonr em ek Síðgrana;
at ósátt minni skal-at-tu
þat it unga man hafa
ok þat gjaforð geta."

Alvíss kvað:

7.
"Sáttir þínar
er ek vil snemma hafa
ok þat gjaforð geta,
eiga vilja ek,
heldr en án vera,
þat it mjallhvíta man."

Þórr kvað:

8.
"Meyjar ástum
mun-a þér verða
vísi gestr of varit,
ef þú ór heimi kannt
hverjum at segja
allt þat er vilja ek vita."

9.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé sú jörð heitir,
er liggr fyr alda sonum
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

10.
"Jörð heitir með mönnum,
en með ásum fold,
kalla vega vanir,
ígrœn jötnar,
alfar gróandi,
kalla aur uppregin."

Þórr kvað:

11.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé sá himinn heitir
erakendi,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

12.
"Himinn heitir með mönnum,
en hlýrnir með goðum,
kalla vindófni vanir,
uppheim jötnar,
alfar fagraræfr,
dvergar drjúpansal."

Þórr kvað:

13.
"Segðu mér þat Avlíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hversu máni heitir,
sá er menn séa,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

14.
"Máni heitir með mönnum,
en mylinn með goðum,
kalla hverfanda hvél helju í,
skyndi jötnar,
en skin dvergar,
kalla alfar ártala."

Þórr kvað:

15.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé sú sól heitir,
er séa alda synir,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

16.
"Sól heitir með mönnum,
en sunna með goðum,
kalla dvergar Dvalins leika,
eygló jötnar,
alfar fagrahvél,
alskír ása synir."

Þórr kvað:

17.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé þau ský heita,
er skúrum blandask,
heimi hverjum í?

Alvíss kvað:

18.
"Ský heita með mönnum,
en skúrván með goðum,
kalla vindflot vanir,
úrván jötnar,
alfar veðrmegin,
kalla í helju hjalm huliðs."

Þórr kvað:

19.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé sá vindr heitir,
er víðast ferr,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

20.
"Vindr heitir með mönnum,
en váfuðr með goðum,
kalla gneggjuð ginnregin,
œpi jötnar,
alfar dynfara,
kalla í helju hviðuð."

Þórr kvað:

21.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé þat logn heitir,
er liggja skal,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

22.
"Logn heitir með mönnum,
en lœgi með goðum,
kalla vindlot vanir,
ofhlý jötnar,
alfar dagsefa,
kalla dvergar dagsveru."

Þórr kvað:

23.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé sá marr heitir,
er menn róa,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

24.
"Sær heitir með mönnum,
en sílœgja með goðum,
kalla vág vanir,
álheim jötnar,
alfar lagastaf,
kalla dvergar djúpan mar."

Þórr kvað:

25.
"Segðu mér þat, Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé sá eldr heitir,
er brennr fyr alda sonum,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

26.
"Eldr heitir með mönnum,
en með ásum funi,
kalla vág vanir,
frekan jötnar,
en forbrenni dvergar,
kalla í helju hröðuð."

Þórr kvað:

27.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé viðr heitir,
er vex fyr alda sonum,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

28.
"Viðr heitir með mönnum,
en vallarfax með goðum,
kalla hlíðþang halir,
eldi jötnar
alfar fagrlima,
kalla vönd vanir."

Þórr kvað:

29.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr,at vitir,
hvé sú nótt heitir,
in Nörvi kennda,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

30.
"Nótt heitir með mönnum,
en njól með goðum,
kalla grímu ginnregin,
óljós jötnar,
alfar svefngaman,
kalla dvergar draumnjörun."

Þórr kvað:

31.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé þat sáð heitir,
er sáa alda synir,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

32.
"Bygg heitir með mönnum,
en barr með goðum,
kalla vöxt vanir,
æti jötnar,
alfar lagastaf,
kalla í helju hnipin."

Þórr kvað:

33.
"Segðu mér þat Alvíss,
- öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir,
hvé þat öl heitir,
er drekka alda synir,
heimi hverjum í?"

Alvíss kvað:

34.
"Öl heitir með mönnum,
en með ásum bjórr,
kalla veig vanir,
hreinalög jötnar,
en í helju mjöð,
kalla sumbl Suttungs synir."

Þórr kvað:

35.
"Í einu brjósti
sá ek aldrigi
fleiri forna stafi;
miklum tálum
kveð ek tælðan þik,
uppi ertu, dvergr, of dagaðr,
nú skínn sól í sali."