S

ok hjó til beggja handa); s. til e-s staðar, to frequent a place (til Túnsbergs sóttu mjök kaupmenn); (11) refl., sœkjast, to advance, of a work in hand (en er á leið vetrinn, sóttist mjök borgargørðin); to be passed, of a road or distance; nú er meir en hálf-sótt, more than half-way; sóttist þeim seint skip þeira Hrúts, they were slow in boarding Hrut's ship; þeir ætla, at þeim muni illa s. at vinna oss, they think it will be a hard struggle to master us; recipr., to seek one another sœkjast sér um líkir, birds of a feather flock together; to attack one another, fight (þeir nafnar sóttust lengi).
sœkjandi, m. prosecutor.
sœla (-da), v. to slake (s. þorsta).
sœma (-da,-dr), v. (1) to honour; ef hann vildi s. hann í nökkuru léni, if he would honour him with (the grant of) a fief; (2) s. við e-t, to put up with, bear with (hann þóttist eigi mega s. við skap hennar); s. við heiminn, to conform to the world; s. við e-n, to attend, wait on (þú, kerling, skalt s. við gestinn).
sœmd, f. (1) honour; fá, hafa s. af e-u, to get , have honour from a matter; gera, veita e-m s., to do, show honour to one; (2) redress for loss or injury (þóttist Þórarinn enga s. hafa fyrir víg Þorvalds bróður síns).
sœmdar-atkvæði, n. honourable mention;
-auki, m. increase of honour;
-boð. n. honourable offer;
-ferð, f. honourable journey (fara -ferð);
-fýst, f. ambition;
-för, f. = -ferð;
-hlutr, m. (share of) honour (hafa -hlut af e-u);
-klæði, n. robe of honour;
-lauss, a. honourless;
-maðr, m. honourable man, man of distinction (munt þú þar þykkja -maðr, sem þú ert); verða e-m at -manni, to do honour to one;
-mál, n. honourable mention;
-nafn, n. title of distinction;
-ráð, n. honourable match;
-skaði, m., -spell, n. dishonour;
-seti, n. seat of honour;
-tákn, n. mark of honour;
-vald, n. privileged power;
-vœnligr, a., promising honour.
sœmi-leikr, m. becomingness, propriety;
-liga, adv. honourably, becomingly;
-ligr, a. honourable, becoming;
-ligr kaleikr, a costly chalice.
sœm-leitr, a., fine to look at.
sœmr, a. becoming, befitting (þér er sœmra sverð at rjóða).
sœnskr, a. Swedish, = svenskr.
sœra (-ða, -ðr), v. (1) to conjure, adjure (ek særi þik við alla krapta Krists); (2) to exorcize (s. djöfla frá óðum mönnum).
sœri, n. pl. oaths, swearing (rjúfa s.).
sœring (pl. -ár), f. exorcism.
sœringa-maðr, m. exorcist.
sœrr, a. to be sworn, of an oath (hann sór þeim eiðinn ok sagði þó, at eigi mundi vel s. vera).
sœta, f., sœtí, n. sweetness.
sœt-leikr, m. sweetness;
-liga, adv. sweetly;
-ligr, a. sweet (-lig rödd).
sœtr, a. sweet (s. ilmr); þótti mér sløkkt it sœtasta ljós augna minna, the sweetest light of my eyes.
söðla (að), v. to saddle (ok bað hann s. hesta þeira); fig., s. e-u á e-t or á ofan, to add one (affront) to another (Björn söðlar því á ofan, at hann kvað vísu þessa).
söðla-búr, n. saddle-room.
söðul-bogi, m. saddle-bow;
-fjöl, f. saddle-board, saddle-tree;
-gjörð, f. saddle-girth;
-hringja, f. saddle-buckle;
-klæði, n. saddle-cloth.
söðull (pl. söðlar), m. saddle; leggja söðul á hest, to saddle a horse,
söðul-reiði, n. saddle-harness; -reim, f. saddle-strap; -treyja, f. saddle-cloth (?).
sög (gen. sagar, pl. sagar), f. saw.
sögn (gen. sagnar, pl. sagnir), f. (1) speech, opp. to 'þögn' (s. eða þögn haf þér sjálfi- í hug); (2) tale, report, news (konungr varð allreiðr, þá er hann heyrði þessa s.); þat er s. manna, at, people say, the story goes, that; nauðga e-m, pína e-n, til sagna, to force one to confess, by torture; (3) host of men (cf. ' skipssögn').
sögu-, gen. from 'saga'; -bók, f. saga-book, volume of sagas;
-efni, n. materials for a saga;
-ligr, a. worth telling, important;
-ljóð, n. pl. historical poems;
-maðr, m. (1) inform-

<< Previous Page             Next Page >>