1
[नरनारायणौ] धन्यॊ ऽसय अनुगृहीतॊ ऽसि यत ते थृष्टः सवयंप्रभुः न हि तं थृष्टवान कश चित पथ्मयॊनिर अपि सवयम 2 अव्यक्तयॊनिर भगवान थुर्थर्शः पुरुषॊत्तमः नारथैतथ धि ते सत्यं वचनं समुथाहृतम 3 नास्य भक्तैः परियतरॊ लॊके कश चन विथ्यते ततः सवयं थर्शितवान सवम आत्मानं थविजॊत्तमः 4 तपॊ हि तप्यतस तस्य यत सदानं परमात्मनः न तत संप्राप्नुते कश चिथ ऋते हय आवां थविजॊत्तम 5 या हि सूर्यसहस्रस्य समस्तस्य भवेथ थयुतिः सदानस्य सा भवेत तस्य सवयं तेन विराजता 6 तस्माथ उत्तिष्ठते विप्र थेवाथ विश्वभुवः पतेः कषमा कषमावतां शरेष्ठ यया भूमिस तु युज्यते 7 तस्माच चॊत्तिष्ठते थेवात सर्वभूति हितॊ रसः आपॊ येन हि युज्यन्ते थरवत्वं पराप्नुवन्ति च 8 तस्माथ एव समुथ्भूतं तेजॊ रूपगुणात्मकम येन सम युज्यते सूर्यस ततॊ लॊकान विराजते 9 तस्माथ थेवात समुथ्भूतः सपर्शस तु पुरुषॊत्तमात येन सम युज्यते वायुस ततॊ लॊकान विवात्य असौ 10 तस्माच चॊत्तिष्ठते शब्थः सर्वलॊकेश्वरात परभॊः आकाशं युज्यते येन ततस तिष्ठत्य असंवृतम 11 तस्माच चॊत्तिष्ठते थेवात सर्वभूतगतं मनः चन्थ्रमा येन संयुक्तः परकाशगुण धारणः 12 सॊ भूतॊत्पाथकं नाम तत सदानं वेथ संज्ञितम विथ्या सहायॊ यत्रास्ते भगवान हव्यकव्य भुक 13 ये हि निष्कल्मसा लॊके पुण्यपापविवर्जिताः तेषां वै कषेमम अध्वानं गच्छतां थविजसत्तम सर्वलॊकतमॊ हन्ता आथित्यॊ थवारम उच्यते 14 आथित्यथग्धसर्वाङ्गा अथृश्याः केन चित कव चित परमानु भूता भूत्वा तु तं थेवं परविशन्त्य उत 15 तस्माथ अपि विनिर्मुक्ता अनिरुथ्ध तनौ सदिताः मनॊ भूतास ततॊ भूयः परथ्युम्नं परविशन्त्य उत 16 परथ्युम्नाच चापि निर्मुक्ता जीवं संकर्षणं तदा विशन्ति विप्र परवराः सांख्या भागवतैः सह 17 ततस तरैगुण्यहीनास ते परमात्मानम अञ्जसा परविशन्ति थविजश्रेष्ठ कषेत्रज्ञं निर्गुणात्मकम सर्वावासं वासुथेवं कषेत्रज्ञं विथ्धि तत्त्वतः 18 समाहित मनस्काश च नियताः संयतेन्थ्रियाः एकान्तभावॊपगता वासुथेवं विशन्ति ते 19 आवाम अपि च धर्मस्य गृहे जातौ थविजॊत्तम रम्यां विशालाम आश्रित्य तप उग्रं समास्दितौ 20 ये तु तस्यैव थेवस्य पराथुर्भावाः सुरप्रियाः भविष्यन्ति तरिलॊकस्दास तेषां सवस्तीत्य अतॊ थविज 21 विधिना सवेन युक्ताभ्यां यदापूर्वं थविजॊत्तम आस्दिताभ्यां सर्वकृच्छ्रं वरतं सम्यक तथ उत्तमम 22 आवाभ्याम अपि थृष्टस तवं शवेतथ्वीपे तपॊधन समागतॊ भगवता संजल्पं कृतवान यदा 23 सर्वं हि नौ संविथितं तरैलॊक्ये सचराचरे यथ भविष्यति वृत्तं वा वर्तते वा शुभाशुभम 24 [वैषम्पायन] एतच छरुत्वा तयॊर वाक्यं तपस्य उग्रे ऽभयवर्तत नारथः पराञ्जलिर भूत्वा नारायण परायनः 25 जजाप विधिवन मन्त्रान नारायण गतान बहून थिव्यं वर्षसहस्रं हि नरनारायणाश्रमे 26 अवसत स महातेजा नारथॊ भगवान ऋषिः तम एवाभ्यर्चयन थेवं नरनारायणौ च तौ |
1
[naranārāyaṇau] dhanyo 'sy anugṛhīto 'si yat te dṛṣṭaḥ svayaṃprabhuḥ na hi taṃ dṛṣṭavān kaś cit padmayonir api svayam 2 avyaktayonir bhagavān durdarśaḥ puruṣottamaḥ nāradaitad dhi te satyaṃ vacanaṃ samudāhṛtam 3 nāsya bhaktaiḥ priyataro loke kaś cana vidyate tataḥ svayaṃ darśitavān svam ātmānaṃ dvijottamaḥ 4 tapo hi tapyatas tasya yat sthānaṃ paramātmanaḥ na tat saṃprāpnute kaś cid ṛte hy āvāṃ dvijottama 5 yā hi sūryasahasrasya samastasya bhaved dyutiḥ sthānasya sā bhavet tasya svayaṃ tena virājatā 6 tasmād uttiṣṭhate vipra devād viśvabhuvaḥ pateḥ kṣamā kṣamāvatāṃ śreṣṭha yayā bhūmis tu yujyate 7 tasmāc cottiṣṭhate devāt sarvabhūti hito rasaḥ āpo yena hi yujyante dravatvaṃ prāpnuvanti ca 8 tasmād eva samudbhūtaṃ tejo rūpaguṇātmakam yena sma yujyate sūryas tato lokān virājate 9 tasmād devāt samudbhūtaḥ sparśas tu puruṣottamāt yena sma yujyate vāyus tato lokān vivāty asau 10 tasmāc cottiṣṭhate śabdaḥ sarvalokeśvarāt prabhoḥ ākāśaṃ yujyate yena tatas tiṣṭhaty asaṃvṛtam 11 tasmāc cottiṣṭhate devāt sarvabhūtagataṃ manaḥ candramā yena saṃyuktaḥ prakāśaguṇa dhāraṇaḥ 12 so bhūtotpādakaṃ nāma tat sthānaṃ veda saṃjñitam vidyā sahāyo yatrāste bhagavān havyakavya bhuk 13 ye hi niṣkalmasā loke puṇyapāpavivarjitāḥ teṣāṃ vai kṣemam adhvānaṃ gacchatāṃ dvijasattama sarvalokatamo hantā ādityo dvāram ucyate 14 ādityadagdhasarvāṅgā adṛśyāḥ kena cit kva cit paramānu bhūtā bhūtvā tu taṃ devaṃ praviśanty uta 15 tasmād api vinirmuktā aniruddha tanau sthitāḥ mano bhūtās tato bhūyaḥ pradyumnaṃ praviśanty uta 16 pradyumnāc cāpi nirmuktā jīvaṃ saṃkarṣaṇaṃ tathā viśanti vipra pravarāḥ sāṃkhyā bhāgavataiḥ saha 17 tatas traiguṇyahīnās te paramātmānam añjasā praviśanti dvijaśreṣṭha kṣetrajñaṃ nirguṇātmakam sarvāvāsaṃ vāsudevaṃ kṣetrajñaṃ viddhi tattvataḥ 18 samāhita manaskāś ca niyatāḥ saṃyatendriyāḥ ekāntabhāvopagatā vāsudevaṃ viśanti te 19 āvām api ca dharmasya gṛhe jātau dvijottama ramyāṃ viśālām āśritya tapa ugraṃ samāsthitau 20 ye tu tasyaiva devasya prādurbhāvāḥ surapriyāḥ bhaviṣyanti trilokasthās teṣāṃ svastīty ato dvija 21 vidhinā svena yuktābhyāṃ yathāpūrvaṃ dvijottama āsthitābhyāṃ sarvakṛcchraṃ vrataṃ samyak tad uttamam 22 āvābhyām api dṛṣṭas tvaṃ śvetadvīpe tapodhana samāgato bhagavatā saṃjalpaṃ kṛtavān yathā 23 sarvaṃ hi nau saṃviditaṃ trailokye sacarācare yad bhaviṣyati vṛttaṃ vā vartate vā śubhāśubham 24 [vaiṣampāyana] etac chrutvā tayor vākyaṃ tapasy ugre 'bhyavartata nāradaḥ prāñjalir bhūtvā nārāyaṇa parāyanaḥ 25 jajāpa vidhivan mantrān nārāyaṇa gatān bahūn divyaṃ varṣasahasraṃ hi naranārāyaṇāśrame 26 avasat sa mahātejā nārado bhagavān ṛṣiḥ tam evābhyarcayan devaṃ naranārāyaṇau ca tau |