Sacred Texts Hinduism Mahabharata Index Book 12 Index Previous Next
|
1
[य] पितामह महाप्राज्ञ संशयॊ मे महान अयन सच छेत्तव्यस तवया राजन भवान कुलकरॊ हि नः 2 पुरुषाणाम अयं तात थुर्वृत्तानां थुरात्मनाम कदितॊ वाक्यसंचारस ततॊ विज्ञापयामि ते 3 यथ धितं राज्यतन्त्रस्य कुलस्य च सुखॊथयम आयत्यां च तथात्वे च कषेमवृथ्धि करं च यत 4 पुत्रपौत्राभिरामं च राष्ट्रवृथ्धि करं च यत अन्नपाने शरीरे च हितं यत तथ बरवीहि मे 5 अभिषिक्तॊ हि यॊ राजा राज्यस्दॊ मित्र संवृतः असुहृत समुपेतॊ वा स कदं रञ्जयेत परजाः 6 यॊ हय असत परग्रह रतिः सनेहरागबलात कृतः इन्थ्रियाणाम अनीशत्वाथ असज जनबुभूषकः 7 तस्य भृत्या विगुणतां यान्ति सर्वे कुलॊथ्गताः न च भृत्यफलैर अर्दैः स राजा संप्रयुज्यते 8 एतान मे संशयस्दस्य राजधर्मान सुथुर्लभान बृहस्पतिसमॊ बुध्या भवाञ शंसितुम अर्हति 9 शंसिता पुरुषव्याघ्र तवं नः कुलहिते रतः कषत्ता चैव पटु परज्ञॊ यॊ नः शंसति सर्वथा 10 तवत्तः कुलहितं वाक्यं शरुत्वा राज्यहितॊथयम अमृतस्याव्ययस्येव तृप्तः सवप्स्याम्य अहं सुखम 11 कीथृषाः संनिकर्षस्दा भृत्याः सयुर वा गुणान्विताः कीथृशैः किं कुलीनैर वा सह यात्रा विधीयते 12 न हय एकॊ भृत्यरहितॊ राजा भवति रक्षिता राज्यं चेथं जनः सर्वस तत कुलीनॊ ऽभिशंसति 13 न हि परशास्तुं राज्यं हि शक्यम एकेन भारत असहायवता तात नैवार्दाः के चिथ अप्य उत लब्धुं लब्ध्वा चापि सथा रक्षितुं भरतर्षभ 14 [भ] यस्य भृत्यजनः सर्वॊ जञानविज्ञानकॊविथः हितैषी कुलजः सनिग्धः स राज्यफलम अश्नुते 15 मन्त्रिणॊ यस्य कुलजा असंहार्याः सहॊषिताः नृपतेर मतिथाः सन्ति संबन्ध जञानकॊविथाः 16 अनागतविधातारः कालज्ञानविशारथाः अतिक्रान्तम अशॊचन्तः स राज्यफलम अश्नुते 17 समथुःखसुखा यस्य सहायाः सत्यकारिणः अर्दचिन्तापरा यस्य स राज्यफलम अश्नुते 18 यस्य नार्तॊ जनपथः संनिकर्ष गतः सथा अक्षुथ्रः सत्पदालम्बी स राज्यफलभाग भवेत 19 कॊशाक्ष पटलं यस्य कॊशवृथ्धि करैर जनैः आप्तैस तुष्टैश च सततं धार्यते स नृपॊत्तमः 20 कॊष्ठागारम असंहार्यैर आप्तैः संचयतत्परैः पात्रभूतैर अलुब्धैश च पाल्यमानं गुणी भवेत 21 वयवहारश च नगरे यस्य कर्मफलॊथयः थृश्यते शङ्खलिखितः स धर्मफलभाग भवेत 22 संगृहीतमनुष्यश च यॊ राजा राजधर्मवित षड वर्गं परतिगृह्णन स धर्मात फलम उपाश्नुते |
1
[y] pitāmaha mahāprājña saṃśayo me mahān ayan sac chettavyas tvayā rājan bhavān kulakaro hi naḥ 2 puruṣāṇām ayaṃ tāta durvṛttānāṃ durātmanām kathito vākyasaṃcāras tato vijñāpayāmi te 3 yad dhitaṃ rājyatantrasya kulasya ca sukhodayam āyatyāṃ ca tadātve ca kṣemavṛddhi karaṃ ca yat 4 putrapautrābhirāmaṃ ca rāṣṭravṛddhi karaṃ ca yat annapāne śarīre ca hitaṃ yat tad bravīhi me 5 abhiṣikto hi yo rājā rājyastho mitra saṃvṛtaḥ asuhṛt samupeto vā sa kathaṃ rañjayet prajāḥ 6 yo hy asat pragraha ratiḥ sneharāgabalāt kṛtaḥ indriyāṇām anīśatvād asaj janabubhūṣakaḥ 7 tasya bhṛtyā viguṇatāṃ yānti sarve kulodgatāḥ na ca bhṛtyaphalair arthaiḥ sa rājā saṃprayujyate 8 etān me saṃśayasthasya rājadharmān sudurlabhān bṛhaspatisamo budhyā bhavāñ śaṃsitum arhati 9 śaṃsitā puruṣavyāghra tvaṃ naḥ kulahite rataḥ kṣattā caiva paṭu prajño yo naḥ śaṃsati sarvadā 10 tvattaḥ kulahitaṃ vākyaṃ śrutvā rājyahitodayam amṛtasyāvyayasyeva tṛptaḥ svapsyāmy ahaṃ sukham 11 kīdṛṣāḥ saṃnikarṣasthā bhṛtyāḥ syur vā guṇānvitāḥ kīdṛśaiḥ kiṃ kulīnair vā saha yātrā vidhīyate 12 na hy eko bhṛtyarahito rājā bhavati rakṣitā rājyaṃ cedaṃ janaḥ sarvas tat kulīno 'bhiśaṃsati 13 na hi praśāstuṃ rājyaṃ hi śakyam ekena bhārata asahāyavatā tāta naivārthāḥ ke cid apy uta labdhuṃ labdhvā cāpi sadā rakṣituṃ bharatarṣabha 14 [bh] yasya bhṛtyajanaḥ sarvo jñānavijñānakovidaḥ hitaiṣī kulajaḥ snigdhaḥ sa rājyaphalam aśnute 15 mantriṇo yasya kulajā asaṃhāryāḥ sahoṣitāḥ nṛpater matidāḥ santi saṃbandha jñānakovidāḥ 16 anāgatavidhātāraḥ kālajñānaviśāradāḥ atikrāntam aśocantaḥ sa rājyaphalam aśnute 17 samaduḥkhasukhā yasya sahāyāḥ satyakāriṇaḥ arthacintāparā yasya sa rājyaphalam aśnute 18 yasya nārto janapadaḥ saṃnikarṣa gataḥ sadā akṣudraḥ satpathālambī sa rājyaphalabhāg bhavet 19 kośākṣa paṭalaṃ yasya kośavṛddhi karair janaiḥ āptais tuṣṭaiś ca satataṃ dhāryate sa nṛpottamaḥ 20 koṣṭhāgāram asaṃhāryair āptaiḥ saṃcayatatparaiḥ pātrabhūtair alubdhaiś ca pālyamānaṃ guṇī bhavet 21 vyavahāraś ca nagare yasya karmaphalodayaḥ dṛśyate śaṅkhalikhitaḥ sa dharmaphalabhāg bhavet 22 saṃgṛhītamanuṣyaś ca yo rājā rājadharmavit ṣaḍ vargaṃ pratigṛhṇan sa dharmāt phalam upāśnute |