G

had for a trifle.
-laust, adv. without gift;
-lendingar, m. pl. feudatories;
-lyndi, n. open-handedness;
-mildr, a. open-handed;
-orð, n. match (of a woman to be married);
-vaxta, a. marriageable (of a maid);
-vinr, m. open-handed friend.
gjald, n. (1) tribute (hann lagði g. á borgina); (2) payment; þá héldu bœndr gjaldinu, they kept back the payment; (3) retribution, esp. pl.; ella mun þér g. at verða, thou shalt pay dear for it; (4) reward, return, compensation; æ sér gjöf til gjalda, gift looks for gift.
gjalda (geld; galt, guldum.; goldinn), v. (1) to repay, return; g. gjöf við gjöf, to pay back gift for gift; g. aptr, to restore, pay back; (2) fig. to give, yield; g. skynsemi við e-u, to give reason for; g. samkvæði at e-u, to consent to; g. varúð, varhuga við e-u, to be on one's guard against; g. e-m fjándskap, to show ill-will towards one; (3) with gen. to pay for, suffer on account of (þar munuð þit min g.); g. e-s at= g. e-s; geldr at nýbreytni (gen.) konungs, it is a punishment for the king's innovations.
gjald-dagi, m. pay-day;
-fang, n. payment, equivalent;
-gengr, a. taken in payment;
-keri, m. the king's steward.
-kyri, m. the king's steward.
gjalla (gell; gall, gullum; gollit), v. to scream, shriek (ernir gjalla hátt); strengr gellr, the bow-string twangs; impers. to resound, echo (kvað Þorsteinn svá hátt, at gall í múrnum).
Gjallar-horn, n. (1) the horn (trumpet) of Heimdal; (2) the drinking horn used by Mimir.
gjallr, a. ringing, resounding;
gjalti, only in the phrase, verða at gjalti, to turn mad with terror.
gjarn, a. (1) eager for, desirous of (g. á e-t, í e-t, til e-s); (2) g. e-m, willing to follow one.
gjarna, adv. willingly.
gjarn-liga, adv. willingly.
gjarn-samliga, adv. willingly.
gjá (gen. gjár; pl. gjár, gen. gjá, dat. gjám.), f. rift, cleft, chasm.
gjálfr, n. din of the sea;
gjálfr-dyr, n. ship (poet.);
-samr, a. roaring (of the sea).
gjár-bakki, m. brink of a rift;
-barmr, m. edge of a rift;
-munni, m. mouth of a rift.
gjó, f. sensuality;
-lífl, n. sensual life;
-maðr, m. a sensual person.
gjósa (gýs; gaus, gusum; gosinn), v. to gush, burst out (þar gaus upp stundum, eldr; blóðit gaus ór sárinu).
gjós-æðr, f. 'gush-vein', artery.
gjóta (gýt; gaut, gutum; gotinn), v. (1) g. hrognum, to spawn; (2) g. augum, sjonum, to cast a look.
gjöf (gen. gjafar, pl. gjafar and gjafir). f. gift; skipta gjöfum við e-n, to exchange gifts with one; leiða e-n út (í brott) með gjöfum, leysa e-n á brott með gjöfum, to dismiss one with gifts (at the end of a visit).
gjöfull, (acc. gjöflan), a. munificent, liberal (g. at gulli).
gjögr, f. cleft, rift (gljúfr ok gjögrar).
gjögra (að), v. to reel, stagger.
gjölnar, f. pl. the whiskers of the Fenris-wolf.
gjölta (-lti), v. to bark (rare).
gjör-, see gör-, gør-.
gjorð (gen. gjarðar; pl. gjarðar and gjarðir), f. girdle; saddle-girth (söðulgjörð).
gjörvallr, a. see 'görvallr'.
glaða (að) v. to gladden (= gleðja).
glaðan, adv. = glaðliga.
glað-látr, a. cheerful;
-liga, adv. gladly, willingly;
-ligr, a. glad, cheerful;
-mæltr, a. cheerful in speech.
glaðning, f. gladdening, gladness.
glaðr (glöð, glatt), a. (1) glad, gladsome, cheerful (Flosi var allra ruarma, glaðastr); (2) bright, beautiful, of the sky, weather, fire (veðr glatt, tunglit skein glatt).
glað-væri, f. gladness;
-værr, a. gladsome, cheerful.
glam, or glamm, n. noise, din, clash.
glama, v. to twaddle, talk idly.
glamra (að), v. to tinkle, jingle.
glap, n. beguilement, seduction; venja kvámur sínar til glapa (or glaps) við konu, to aim at seducing.
glapna (að), v. to grow dim (glapnaði honum heyrn ok sýn).
glappa-verk, n. mishap.
glap-ræði, n. mistake, blunder;

<< Previous Page             Next Page >>